inimicare
<ō, āvī, ātum 1.> poetischpoet ||inimicus|| (nachklassischnachkl.)Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. inimīcō 2. Person 2. inimīcās 3. Person 3. inimīcat | 1. Person 1. inimīcāmus 2. Person 2. inimīcātis 3. Person 3. inimīcant |
| Futur | 1. Person 1. inimīcābō 2. Person 2. inimīcābis 3. Person 3. inimīcābit | 1. Person 1. inimīcābimus 2. Person 2. inimīcābitis 3. Person 3. inimīcābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. inimīcābam 2. Person 2. inimīcābās 3. Person 3. inimīcābat | 1. Person 1. inimīcābāmus 2. Person 2. inimīcābātis 3. Person 3. inimīcābant |
| Perfekt | 1. Person 1. inimīcāvī 2. Person 2. inimīcāvisti 3. Person 3. inimīcāvit | 1. Person 1. inimīcāvimus 2. Person 2. inimīcāvistis 3. Person 3. inimīcāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. inimīcāverō 2. Person 2. inimīcāveris 3. Person 3. inimīcāverit | 1. Person 1. inimīcāverimus 2. Person 2. inimīcāveritis 3. Person 3. inimīcāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. inimīcāveram 2. Person 2. inimīcāverās 3. Person 3. inimīcāverat | 1. Person 1. inimīcāverāmus 2. Person 2. inimīcāverātis 3. Person 3. inimīcāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. inimīcem 2. Person 2. inimīcēs 3. Person 3. inimīcet | 1. Person 1. inimīcēmus 2. Person 2. inimīcētis 3. Person 3. inimīcent |
| Imperfekt | 1. Person 1. inimīcārem 2. Person 2. inimīcārēs 3. Person 3. inimīcāret | 1. Person 1. inimīcārēmus 2. Person 2. inimīcārētis 3. Person 3. inimīcārent |
| Perfekt | 1. Person 1. inimīcāverim 2. Person 2. inimīcāveris 3. Person 3. inimīcāverit | 1. Person 1. inimīcāverimus 2. Person 2. inimīcāveritis 3. Person 3. inimīcāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. inimīcāvissem 2. Person 2. inimīcāvissēs 3. Person 3. inimīcāvisset | 1. Person 1. inimīcāvissēmus 2. Person 2. inimīcāvissētis 3. Person 3. inimīcāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | inimīcā! | inimīcāte! |
| Futur | 2. Person 2. inimīcāto! 3. Person 3. inimīcāto! | 2. Person 2. inimīcātōte! 3. Person 3. inimīcanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | inimīcāre |
| Perfekt | inimīcāvisse |
| Futur | inimīcātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | inimīcāns, inimīcantis |
| Futur | inimīcātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | inimīcandī |
|---|---|
| Dativ | inimīcandō |
| Akkusativ | ad inimīcandum |
| Ablativ | inimīcandō |
Supinum
| inimīcātum |