inimicare
<ō, āvī, ātum 1.> poetischpoet ||inimicus|| (nachklassischnachkl.)Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. inimīcō 2. Person 2. inimīcās 3. Person 3. inimīcat | 1. Person 1. inimīcāmus 2. Person 2. inimīcātis 3. Person 3. inimīcant |
Futur | 1. Person 1. inimīcābō 2. Person 2. inimīcābis 3. Person 3. inimīcābit | 1. Person 1. inimīcābimus 2. Person 2. inimīcābitis 3. Person 3. inimīcābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. inimīcābam 2. Person 2. inimīcābās 3. Person 3. inimīcābat | 1. Person 1. inimīcābāmus 2. Person 2. inimīcābātis 3. Person 3. inimīcābant |
Perfekt | 1. Person 1. inimīcāvī 2. Person 2. inimīcāvisti 3. Person 3. inimīcāvit | 1. Person 1. inimīcāvimus 2. Person 2. inimīcāvistis 3. Person 3. inimīcāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. inimīcāverō 2. Person 2. inimīcāveris 3. Person 3. inimīcāverit | 1. Person 1. inimīcāverimus 2. Person 2. inimīcāveritis 3. Person 3. inimīcāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. inimīcāveram 2. Person 2. inimīcāverās 3. Person 3. inimīcāverat | 1. Person 1. inimīcāverāmus 2. Person 2. inimīcāverātis 3. Person 3. inimīcāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. inimīcem 2. Person 2. inimīcēs 3. Person 3. inimīcet | 1. Person 1. inimīcēmus 2. Person 2. inimīcētis 3. Person 3. inimīcent |
Imperfekt | 1. Person 1. inimīcārem 2. Person 2. inimīcārēs 3. Person 3. inimīcāret | 1. Person 1. inimīcārēmus 2. Person 2. inimīcārētis 3. Person 3. inimīcārent |
Perfekt | 1. Person 1. inimīcāverim 2. Person 2. inimīcāveris 3. Person 3. inimīcāverit | 1. Person 1. inimīcāverimus 2. Person 2. inimīcāveritis 3. Person 3. inimīcāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. inimīcāvissem 2. Person 2. inimīcāvissēs 3. Person 3. inimīcāvisset | 1. Person 1. inimīcāvissēmus 2. Person 2. inimīcāvissētis 3. Person 3. inimīcāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | inimīcā! | inimīcāte! |
Futur | 2. Person 2. inimīcāto! 3. Person 3. inimīcāto! | 2. Person 2. inimīcātōte! 3. Person 3. inimīcanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | inimīcāre |
Perfekt | inimīcāvisse |
Futur | inimīcātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | inimīcāns, inimīcantis |
Futur | inimīcātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | inimīcandī |
---|---|
Dativ | inimīcandō |
Akkusativ | ad inimīcandum |
Ablativ | inimīcandō |
Supinum
inimīcātum |