inhiare
<ō, āvī, ātum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
- den Mund aufsperren, gaffenin-hiārein-hiāre
- uberibus lupinis inhiarenach den Zitzen der Wölfin schnappenuberibus lupinis inhiare
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. inhiō 2. Person 2. inhiās 3. Person 3. inhiat | 1. Person 1. inhiāmus 2. Person 2. inhiātis 3. Person 3. inhiant |
| Futur | 1. Person 1. inhiābō 2. Person 2. inhiābis 3. Person 3. inhiābit | 1. Person 1. inhiābimus 2. Person 2. inhiābitis 3. Person 3. inhiābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. inhiābam 2. Person 2. inhiābās 3. Person 3. inhiābat | 1. Person 1. inhiābāmus 2. Person 2. inhiābātis 3. Person 3. inhiābant |
| Perfekt | 1. Person 1. inhiāvī 2. Person 2. inhiāvisti 3. Person 3. inhiāvit | 1. Person 1. inhiāvimus 2. Person 2. inhiāvistis 3. Person 3. inhiāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. inhiāverō 2. Person 2. inhiāveris 3. Person 3. inhiāverit | 1. Person 1. inhiāverimus 2. Person 2. inhiāveritis 3. Person 3. inhiāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. inhiāveram 2. Person 2. inhiāverās 3. Person 3. inhiāverat | 1. Person 1. inhiāverāmus 2. Person 2. inhiāverātis 3. Person 3. inhiāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. inhiem 2. Person 2. inhiēs 3. Person 3. inhiet | 1. Person 1. inhiēmus 2. Person 2. inhiētis 3. Person 3. inhient |
| Imperfekt | 1. Person 1. inhiārem 2. Person 2. inhiārēs 3. Person 3. inhiāret | 1. Person 1. inhiārēmus 2. Person 2. inhiārētis 3. Person 3. inhiārent |
| Perfekt | 1. Person 1. inhiāverim 2. Person 2. inhiāveris 3. Person 3. inhiāverit | 1. Person 1. inhiāverimus 2. Person 2. inhiāveritis 3. Person 3. inhiāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. inhiāvissem 2. Person 2. inhiāvissēs 3. Person 3. inhiāvisset | 1. Person 1. inhiāvissēmus 2. Person 2. inhiāvissētis 3. Person 3. inhiāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | inhiā! | inhiāte! |
| Futur | 2. Person 2. inhiāto! 3. Person 3. inhiāto! | 2. Person 2. inhiātōte! 3. Person 3. inhianto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | inhiāre |
| Perfekt | inhiāvisse |
| Futur | inhiātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | inhiāns, inhiantis |
| Futur | inhiātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | inhiandī |
|---|---|
| Dativ | inhiandō |
| Akkusativ | ad inhiandum |
| Ablativ | inhiandō |
Supinum
| inhiātum |