Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. inhabitō 2. Person 2. inhabitās 3. Person 3. inhabitat | 1. Person 1. inhabitāmus 2. Person 2. inhabitātis 3. Person 3. inhabitant |
Futur | 1. Person 1. inhabitābō 2. Person 2. inhabitābis 3. Person 3. inhabitābit | 1. Person 1. inhabitābimus 2. Person 2. inhabitābitis 3. Person 3. inhabitābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. inhabitābam 2. Person 2. inhabitābās 3. Person 3. inhabitābat | 1. Person 1. inhabitābāmus 2. Person 2. inhabitābātis 3. Person 3. inhabitābant |
Perfekt | 1. Person 1. inhabitāvī 2. Person 2. inhabitāvisti 3. Person 3. inhabitāvit | 1. Person 1. inhabitāvimus 2. Person 2. inhabitāvistis 3. Person 3. inhabitāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. inhabitāverō 2. Person 2. inhabitāveris 3. Person 3. inhabitāverit | 1. Person 1. inhabitāverimus 2. Person 2. inhabitāveritis 3. Person 3. inhabitāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. inhabitāveram 2. Person 2. inhabitāverās 3. Person 3. inhabitāverat | 1. Person 1. inhabitāverāmus 2. Person 2. inhabitāverātis 3. Person 3. inhabitāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. inhabitem 2. Person 2. inhabitēs 3. Person 3. inhabitet | 1. Person 1. inhabitēmus 2. Person 2. inhabitētis 3. Person 3. inhabitent |
Imperfekt | 1. Person 1. inhabitārem 2. Person 2. inhabitārēs 3. Person 3. inhabitāret | 1. Person 1. inhabitārēmus 2. Person 2. inhabitārētis 3. Person 3. inhabitārent |
Perfekt | 1. Person 1. inhabitāverim 2. Person 2. inhabitāveris 3. Person 3. inhabitāverit | 1. Person 1. inhabitāverimus 2. Person 2. inhabitāveritis 3. Person 3. inhabitāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. inhabitāvissem 2. Person 2. inhabitāvissēs 3. Person 3. inhabitāvisset | 1. Person 1. inhabitāvissēmus 2. Person 2. inhabitāvissētis 3. Person 3. inhabitāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | inhabitā! | inhabitāte! |
Futur | 2. Person 2. inhabitāto! 3. Person 3. inhabitāto! | 2. Person 2. inhabitātōte! 3. Person 3. inhabitanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | inhabitāre |
Perfekt | inhabitāvisse |
Futur | inhabitātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | inhabitāns, inhabitantis |
Futur | inhabitātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | inhabitandī |
---|---|
Dativ | inhabitandō |
Akkusativ | ad inhabitandum |
Ablativ | inhabitandō |
Supinum
inhabitātum |
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. inhabitō 2. Person 2. inhabitās 3. Person 3. inhabitat | 1. Person 1. inhabitāmus 2. Person 2. inhabitātis 3. Person 3. inhabitant |
Futur | 1. Person 1. inhabitābō 2. Person 2. inhabitābis 3. Person 3. inhabitābit | 1. Person 1. inhabitābimus 2. Person 2. inhabitābitis 3. Person 3. inhabitābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. inhabitābam 2. Person 2. inhabitābās 3. Person 3. inhabitābat | 1. Person 1. inhabitābāmus 2. Person 2. inhabitābātis 3. Person 3. inhabitābant |
Perfekt | 1. Person 1. inhabitāvī 2. Person 2. inhabitāvisti 3. Person 3. inhabitāvit | 1. Person 1. inhabitāvimus 2. Person 2. inhabitāvistis 3. Person 3. inhabitāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. inhabitāverō 2. Person 2. inhabitāveris 3. Person 3. inhabitāverit | 1. Person 1. inhabitāverimus 2. Person 2. inhabitāveritis 3. Person 3. inhabitāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. inhabitāveram 2. Person 2. inhabitāverās 3. Person 3. inhabitāverat | 1. Person 1. inhabitāverāmus 2. Person 2. inhabitāverātis 3. Person 3. inhabitāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. inhabitem 2. Person 2. inhabitēs 3. Person 3. inhabitet | 1. Person 1. inhabitēmus 2. Person 2. inhabitētis 3. Person 3. inhabitent |
Imperfekt | 1. Person 1. inhabitārem 2. Person 2. inhabitārēs 3. Person 3. inhabitāret | 1. Person 1. inhabitārēmus 2. Person 2. inhabitārētis 3. Person 3. inhabitārent |
Perfekt | 1. Person 1. inhabitāverim 2. Person 2. inhabitāveris 3. Person 3. inhabitāverit | 1. Person 1. inhabitāverimus 2. Person 2. inhabitāveritis 3. Person 3. inhabitāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. inhabitāvissem 2. Person 2. inhabitāvissēs 3. Person 3. inhabitāvisset | 1. Person 1. inhabitāvissēmus 2. Person 2. inhabitāvissētis 3. Person 3. inhabitāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | inhabitā! | inhabitāte! |
Futur | 2. Person 2. inhabitāto! 3. Person 3. inhabitāto! | 2. Person 2. inhabitātōte! 3. Person 3. inhabitanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | inhabitāre |
Perfekt | inhabitāvisse |
Futur | inhabitātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | inhabitāns, inhabitantis |
Futur | inhabitātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | inhabitandī |
---|---|
Dativ | inhabitandō |
Akkusativ | ad inhabitandum |
Ablativ | inhabitandō |
Supinum
inhabitātum |