ingeminare
transitives Verb v/t <ō, āvī, ātum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
- verdoppeln, wiederholenin-geminārein-gemināre
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. ingeminō 2. Person 2. ingeminās 3. Person 3. ingeminat | 1. Person 1. ingemināmus 2. Person 2. ingeminātis 3. Person 3. ingeminant |
Futur | 1. Person 1. ingeminābō 2. Person 2. ingeminābis 3. Person 3. ingeminābit | 1. Person 1. ingeminābimus 2. Person 2. ingeminābitis 3. Person 3. ingeminābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. ingeminābam 2. Person 2. ingeminābās 3. Person 3. ingeminābat | 1. Person 1. ingeminābāmus 2. Person 2. ingeminābātis 3. Person 3. ingeminābant |
Perfekt | 1. Person 1. ingemināvī 2. Person 2. ingemināvisti 3. Person 3. ingemināvit | 1. Person 1. ingemināvimus 2. Person 2. ingemināvistis 3. Person 3. ingemināvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. ingemināverō 2. Person 2. ingemināveris 3. Person 3. ingemināverit | 1. Person 1. ingemināverimus 2. Person 2. ingemināveritis 3. Person 3. ingemināverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. ingemināveram 2. Person 2. ingemināverās 3. Person 3. ingemināverat | 1. Person 1. ingemināverāmus 2. Person 2. ingemināverātis 3. Person 3. ingemināverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. ingeminem 2. Person 2. ingeminēs 3. Person 3. ingeminet | 1. Person 1. ingeminēmus 2. Person 2. ingeminētis 3. Person 3. ingeminent |
Imperfekt | 1. Person 1. ingeminārem 2. Person 2. ingeminārēs 3. Person 3. ingemināret | 1. Person 1. ingeminārēmus 2. Person 2. ingeminārētis 3. Person 3. ingeminārent |
Perfekt | 1. Person 1. ingemināverim 2. Person 2. ingemināveris 3. Person 3. ingemināverit | 1. Person 1. ingemināverimus 2. Person 2. ingemināveritis 3. Person 3. ingemināverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. ingemināvissem 2. Person 2. ingemināvissēs 3. Person 3. ingemināvisset | 1. Person 1. ingemināvissēmus 2. Person 2. ingemināvissētis 3. Person 3. ingemināvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | ingeminā! | ingemināte! |
Futur | 2. Person 2. ingemināto! 3. Person 3. ingemināto! | 2. Person 2. ingeminātōte! 3. Person 3. ingeminanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | ingemināre |
Perfekt | ingemināvisse |
Futur | ingeminātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | ingemināns, ingeminantis |
Futur | ingeminātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | ingeminandī |
---|---|
Dativ | ingeminandō |
Akkusativ | ad ingeminandum |
Ablativ | ingeminandō |
Supinum
ingeminātum |
ingeminare
intransitives Verb v/i <ō, āvī, ātum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
- sich verdoppeln, sich wiederholenin-geminārein-gemināre
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. ingeminō 2. Person 2. ingeminās 3. Person 3. ingeminat | 1. Person 1. ingemināmus 2. Person 2. ingeminātis 3. Person 3. ingeminant |
Futur | 1. Person 1. ingeminābō 2. Person 2. ingeminābis 3. Person 3. ingeminābit | 1. Person 1. ingeminābimus 2. Person 2. ingeminābitis 3. Person 3. ingeminābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. ingeminābam 2. Person 2. ingeminābās 3. Person 3. ingeminābat | 1. Person 1. ingeminābāmus 2. Person 2. ingeminābātis 3. Person 3. ingeminābant |
Perfekt | 1. Person 1. ingemināvī 2. Person 2. ingemināvisti 3. Person 3. ingemināvit | 1. Person 1. ingemināvimus 2. Person 2. ingemināvistis 3. Person 3. ingemināvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. ingemināverō 2. Person 2. ingemināveris 3. Person 3. ingemināverit | 1. Person 1. ingemināverimus 2. Person 2. ingemināveritis 3. Person 3. ingemināverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. ingemināveram 2. Person 2. ingemināverās 3. Person 3. ingemināverat | 1. Person 1. ingemināverāmus 2. Person 2. ingemināverātis 3. Person 3. ingemināverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. ingeminem 2. Person 2. ingeminēs 3. Person 3. ingeminet | 1. Person 1. ingeminēmus 2. Person 2. ingeminētis 3. Person 3. ingeminent |
Imperfekt | 1. Person 1. ingeminārem 2. Person 2. ingeminārēs 3. Person 3. ingemināret | 1. Person 1. ingeminārēmus 2. Person 2. ingeminārētis 3. Person 3. ingeminārent |
Perfekt | 1. Person 1. ingemināverim 2. Person 2. ingemināveris 3. Person 3. ingemināverit | 1. Person 1. ingemināverimus 2. Person 2. ingemināveritis 3. Person 3. ingemināverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. ingemināvissem 2. Person 2. ingemināvissēs 3. Person 3. ingemināvisset | 1. Person 1. ingemināvissēmus 2. Person 2. ingemināvissētis 3. Person 3. ingemināvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | ingeminā! | ingemināte! |
Futur | 2. Person 2. ingemināto! 3. Person 3. ingemināto! | 2. Person 2. ingeminātōte! 3. Person 3. ingeminanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | ingemināre |
Perfekt | ingemināvisse |
Futur | ingeminātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | ingemināns, ingeminantis |
Futur | ingeminātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | ingeminandī |
---|---|
Dativ | ingeminandō |
Akkusativ | ad ingeminandum |
Ablativ | ingeminandō |
Supinum
ingeminātum |