infrigidare
transitives Verb v/t <ō, āvī, ātum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. īnfrīgidō 2. Person 2. īnfrīgidās 3. Person 3. īnfrīgidat | 1. Person 1. īnfrīgidāmus 2. Person 2. īnfrīgidātis 3. Person 3. īnfrīgidant |
Futur | 1. Person 1. īnfrīgidābō 2. Person 2. īnfrīgidābis 3. Person 3. īnfrīgidābit | 1. Person 1. īnfrīgidābimus 2. Person 2. īnfrīgidābitis 3. Person 3. īnfrīgidābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. īnfrīgidābam 2. Person 2. īnfrīgidābās 3. Person 3. īnfrīgidābat | 1. Person 1. īnfrīgidābāmus 2. Person 2. īnfrīgidābātis 3. Person 3. īnfrīgidābant |
Perfekt | 1. Person 1. īnfrīgidāvī 2. Person 2. īnfrīgidāvisti 3. Person 3. īnfrīgidāvit | 1. Person 1. īnfrīgidāvimus 2. Person 2. īnfrīgidāvistis 3. Person 3. īnfrīgidāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. īnfrīgidāverō 2. Person 2. īnfrīgidāveris 3. Person 3. īnfrīgidāverit | 1. Person 1. īnfrīgidāverimus 2. Person 2. īnfrīgidāveritis 3. Person 3. īnfrīgidāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. īnfrīgidāveram 2. Person 2. īnfrīgidāverās 3. Person 3. īnfrīgidāverat | 1. Person 1. īnfrīgidāverāmus 2. Person 2. īnfrīgidāverātis 3. Person 3. īnfrīgidāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. īnfrīgidem 2. Person 2. īnfrīgidēs 3. Person 3. īnfrīgidet | 1. Person 1. īnfrīgidēmus 2. Person 2. īnfrīgidētis 3. Person 3. īnfrīgident |
Imperfekt | 1. Person 1. īnfrīgidārem 2. Person 2. īnfrīgidārēs 3. Person 3. īnfrīgidāret | 1. Person 1. īnfrīgidārēmus 2. Person 2. īnfrīgidārētis 3. Person 3. īnfrīgidārent |
Perfekt | 1. Person 1. īnfrīgidāverim 2. Person 2. īnfrīgidāveris 3. Person 3. īnfrīgidāverit | 1. Person 1. īnfrīgidāverimus 2. Person 2. īnfrīgidāveritis 3. Person 3. īnfrīgidāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. īnfrīgidāvissem 2. Person 2. īnfrīgidāvissēs 3. Person 3. īnfrīgidāvisset | 1. Person 1. īnfrīgidāvissēmus 2. Person 2. īnfrīgidāvissētis 3. Person 3. īnfrīgidāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | īnfrīgidā! | īnfrīgidāte! |
Futur | 2. Person 2. īnfrīgidāto! 3. Person 3. īnfrīgidāto! | 2. Person 2. īnfrīgidātōte! 3. Person 3. īnfrīgidanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | īnfrīgidāre |
Perfekt | īnfrīgidāvisse |
Futur | īnfrīgidātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | īnfrīgidāns, īnfrīgidantis |
Futur | īnfrīgidātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | īnfrīgidandī |
---|---|
Dativ | īnfrīgidandō |
Akkusativ | ad īnfrīgidandum |
Ablativ | īnfrīgidandō |
Supinum
īnfrīgidātum |
infrigidare
intransitives Verb v/i <ō, āvī, ātum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
- abkühlen, kalt werdenīn-frīgidāreīn-frīgidāre
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. īnfrīgidō 2. Person 2. īnfrīgidās 3. Person 3. īnfrīgidat | 1. Person 1. īnfrīgidāmus 2. Person 2. īnfrīgidātis 3. Person 3. īnfrīgidant |
Futur | 1. Person 1. īnfrīgidābō 2. Person 2. īnfrīgidābis 3. Person 3. īnfrīgidābit | 1. Person 1. īnfrīgidābimus 2. Person 2. īnfrīgidābitis 3. Person 3. īnfrīgidābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. īnfrīgidābam 2. Person 2. īnfrīgidābās 3. Person 3. īnfrīgidābat | 1. Person 1. īnfrīgidābāmus 2. Person 2. īnfrīgidābātis 3. Person 3. īnfrīgidābant |
Perfekt | 1. Person 1. īnfrīgidāvī 2. Person 2. īnfrīgidāvisti 3. Person 3. īnfrīgidāvit | 1. Person 1. īnfrīgidāvimus 2. Person 2. īnfrīgidāvistis 3. Person 3. īnfrīgidāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. īnfrīgidāverō 2. Person 2. īnfrīgidāveris 3. Person 3. īnfrīgidāverit | 1. Person 1. īnfrīgidāverimus 2. Person 2. īnfrīgidāveritis 3. Person 3. īnfrīgidāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. īnfrīgidāveram 2. Person 2. īnfrīgidāverās 3. Person 3. īnfrīgidāverat | 1. Person 1. īnfrīgidāverāmus 2. Person 2. īnfrīgidāverātis 3. Person 3. īnfrīgidāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. īnfrīgidem 2. Person 2. īnfrīgidēs 3. Person 3. īnfrīgidet | 1. Person 1. īnfrīgidēmus 2. Person 2. īnfrīgidētis 3. Person 3. īnfrīgident |
Imperfekt | 1. Person 1. īnfrīgidārem 2. Person 2. īnfrīgidārēs 3. Person 3. īnfrīgidāret | 1. Person 1. īnfrīgidārēmus 2. Person 2. īnfrīgidārētis 3. Person 3. īnfrīgidārent |
Perfekt | 1. Person 1. īnfrīgidāverim 2. Person 2. īnfrīgidāveris 3. Person 3. īnfrīgidāverit | 1. Person 1. īnfrīgidāverimus 2. Person 2. īnfrīgidāveritis 3. Person 3. īnfrīgidāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. īnfrīgidāvissem 2. Person 2. īnfrīgidāvissēs 3. Person 3. īnfrīgidāvisset | 1. Person 1. īnfrīgidāvissēmus 2. Person 2. īnfrīgidāvissētis 3. Person 3. īnfrīgidāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | īnfrīgidā! | īnfrīgidāte! |
Futur | 2. Person 2. īnfrīgidāto! 3. Person 3. īnfrīgidāto! | 2. Person 2. īnfrīgidātōte! 3. Person 3. īnfrīgidanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | īnfrīgidāre |
Perfekt | īnfrīgidāvisse |
Futur | īnfrīgidātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | īnfrīgidāns, īnfrīgidantis |
Futur | īnfrīgidātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | īnfrīgidandī |
---|---|
Dativ | īnfrīgidandō |
Akkusativ | ad īnfrīgidandum |
Ablativ | īnfrīgidandō |
Supinum
īnfrīgidātum |