infarcire
<farciō, farsī, farsum 4.>Übersicht aller Übersetzungen
- īn-farcīre → siehe „īn-fercīre“īn-farcīre → siehe „īn-fercīre“
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. īnfarcīō 2. Person 2. īnfarcīs 3. Person 3. īnfarcīt | 1. Person 1. īnfarcīmus 2. Person 2. īnfarcītis 3. Person 3. īnfarcīunt |
| Futur | 1. Person 1. īnfarcīam 2. Person 2. īnfarcīes 3. Person 3. īnfarcīet | 1. Person 1. īnfarcīemus 2. Person 2. īnfarcīetis 3. Person 3. īnfarcīent |
| Imperfekt | 1. Person 1. īnfarcīebam 2. Person 2. īnfarcīebās 3. Person 3. īnfarcīebat | 1. Person 1. īnfarcīebāmus 2. Person 2. īnfarcīebātis 3. Person 3. īnfarcīebant |
| Perfekt | 1. Person 1. īnfarsī 2. Person 2. īnfarsisti 3. Person 3. īnfarsit | 1. Person 1. īnfarsimus 2. Person 2. īnfarsistis 3. Person 3. īnfarsērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. īnfarserō 2. Person 2. īnfarseris 3. Person 3. īnfarserit | 1. Person 1. īnfarserimus 2. Person 2. īnfarseritis 3. Person 3. īnfarserint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. īnfarseram 2. Person 2. īnfarserās 3. Person 3. īnfarserat | 1. Person 1. īnfarserāmus 2. Person 2. īnfarserātis 3. Person 3. īnfarserant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. īnfarcīam 2. Person 2. īnfarcīās 3. Person 3. īnfarcīat | 1. Person 1. īnfarcīāmus 2. Person 2. īnfarcīātis 3. Person 3. īnfarcīant |
| Imperfekt | 1. Person 1. īnfarcīrem 2. Person 2. īnfarcīrēs 3. Person 3. īnfarcīret | 1. Person 1. īnfarcīrēmus 2. Person 2. īnfarcīrētis 3. Person 3. īnfarcīrent |
| Perfekt | 1. Person 1. īnfarserim 2. Person 2. īnfarseris 3. Person 3. īnfarserit | 1. Person 1. īnfarserimus 2. Person 2. īnfarseritis 3. Person 3. īnfarserint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. īnfarsissem 2. Person 2. īnfarsissēs 3. Person 3. īnfarsisset | 1. Person 1. īnfarsissēmus 2. Person 2. īnfarsissētis 3. Person 3. īnfarsissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | īnfarcī! | īnfarcīte! |
| Futur | 2. Person 2. īnfarcīto! 3. Person 3. īnfarcīto! | 2. Person 2. īnfarcītōte! 3. Person 3. īnfarcīunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | īnfarcīre |
| Perfekt | īnfarsisse |
| Futur | īnfarsūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | īnfarcīens, īnfarcīentis |
| Futur | īnfarsūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | īnfarcīendī |
|---|---|
| Dativ | īnfarcīendō |
| Akkusativ | ad īnfarcīendum |
| Ablativ | īnfarcīendō |
Supinum
| īnfarsum |