infamare
<ō, āvī, ātum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
- verdächtigen, verleumdenīn-fāmāre (nachklassischnachkl.)īn-fāmāre (nachklassischnachkl.)
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. īnfāmō 2. Person 2. īnfāmās 3. Person 3. īnfāmat | 1. Person 1. īnfāmāmus 2. Person 2. īnfāmātis 3. Person 3. īnfāmant |
| Futur | 1. Person 1. īnfāmābō 2. Person 2. īnfāmābis 3. Person 3. īnfāmābit | 1. Person 1. īnfāmābimus 2. Person 2. īnfāmābitis 3. Person 3. īnfāmābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. īnfāmābam 2. Person 2. īnfāmābās 3. Person 3. īnfāmābat | 1. Person 1. īnfāmābāmus 2. Person 2. īnfāmābātis 3. Person 3. īnfāmābant |
| Perfekt | 1. Person 1. īnfāmāvī 2. Person 2. īnfāmāvisti 3. Person 3. īnfāmāvit | 1. Person 1. īnfāmāvimus 2. Person 2. īnfāmāvistis 3. Person 3. īnfāmāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. īnfāmāverō 2. Person 2. īnfāmāveris 3. Person 3. īnfāmāverit | 1. Person 1. īnfāmāverimus 2. Person 2. īnfāmāveritis 3. Person 3. īnfāmāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. īnfāmāveram 2. Person 2. īnfāmāverās 3. Person 3. īnfāmāverat | 1. Person 1. īnfāmāverāmus 2. Person 2. īnfāmāverātis 3. Person 3. īnfāmāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. īnfāmem 2. Person 2. īnfāmēs 3. Person 3. īnfāmet | 1. Person 1. īnfāmēmus 2. Person 2. īnfāmētis 3. Person 3. īnfāment |
| Imperfekt | 1. Person 1. īnfāmārem 2. Person 2. īnfāmārēs 3. Person 3. īnfāmāret | 1. Person 1. īnfāmārēmus 2. Person 2. īnfāmārētis 3. Person 3. īnfāmārent |
| Perfekt | 1. Person 1. īnfāmāverim 2. Person 2. īnfāmāveris 3. Person 3. īnfāmāverit | 1. Person 1. īnfāmāverimus 2. Person 2. īnfāmāveritis 3. Person 3. īnfāmāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. īnfāmāvissem 2. Person 2. īnfāmāvissēs 3. Person 3. īnfāmāvisset | 1. Person 1. īnfāmāvissēmus 2. Person 2. īnfāmāvissētis 3. Person 3. īnfāmāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | īnfāmā! | īnfāmāte! |
| Futur | 2. Person 2. īnfāmāto! 3. Person 3. īnfāmāto! | 2. Person 2. īnfāmātōte! 3. Person 3. īnfāmanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | īnfāmāre |
| Perfekt | īnfāmāvisse |
| Futur | īnfāmātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | īnfāmāns, īnfāmantis |
| Futur | īnfāmātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | īnfāmandī |
|---|---|
| Dativ | īnfāmandō |
| Akkusativ | ad īnfāmandum |
| Ablativ | īnfāmandō |
Supinum
| īnfāmātum |