Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. incrassō 2. Person 2. incrassās 3. Person 3. incrassat | 1. Person 1. incrassāmus 2. Person 2. incrassātis 3. Person 3. incrassant |
| Futur | 1. Person 1. incrassābō 2. Person 2. incrassābis 3. Person 3. incrassābit | 1. Person 1. incrassābimus 2. Person 2. incrassābitis 3. Person 3. incrassābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. incrassābam 2. Person 2. incrassābās 3. Person 3. incrassābat | 1. Person 1. incrassābāmus 2. Person 2. incrassābātis 3. Person 3. incrassābant |
| Perfekt | 1. Person 1. incrassāvī 2. Person 2. incrassāvisti 3. Person 3. incrassāvit | 1. Person 1. incrassāvimus 2. Person 2. incrassāvistis 3. Person 3. incrassāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. incrassāverō 2. Person 2. incrassāveris 3. Person 3. incrassāverit | 1. Person 1. incrassāverimus 2. Person 2. incrassāveritis 3. Person 3. incrassāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. incrassāveram 2. Person 2. incrassāverās 3. Person 3. incrassāverat | 1. Person 1. incrassāverāmus 2. Person 2. incrassāverātis 3. Person 3. incrassāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. incrassem 2. Person 2. incrassēs 3. Person 3. incrasset | 1. Person 1. incrassēmus 2. Person 2. incrassētis 3. Person 3. incrassent |
| Imperfekt | 1. Person 1. incrassārem 2. Person 2. incrassārēs 3. Person 3. incrassāret | 1. Person 1. incrassārēmus 2. Person 2. incrassārētis 3. Person 3. incrassārent |
| Perfekt | 1. Person 1. incrassāverim 2. Person 2. incrassāveris 3. Person 3. incrassāverit | 1. Person 1. incrassāverimus 2. Person 2. incrassāveritis 3. Person 3. incrassāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. incrassāvissem 2. Person 2. incrassāvissēs 3. Person 3. incrassāvisset | 1. Person 1. incrassāvissēmus 2. Person 2. incrassāvissētis 3. Person 3. incrassāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | incrassā! | incrassāte! |
| Futur | 2. Person 2. incrassāto! 3. Person 3. incrassāto! | 2. Person 2. incrassātōte! 3. Person 3. incrassanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | incrassāre |
| Perfekt | incrassāvisse |
| Futur | incrassātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | incrassāns, incrassantis |
| Futur | incrassātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | incrassandī |
|---|---|
| Dativ | incrassandō |
| Akkusativ | ad incrassandum |
| Ablativ | incrassandō |
Supinum
| incrassātum |
Übersicht aller Übersetzungen
- fett werdenin-crassārein-crassāre
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. incrassō 2. Person 2. incrassās 3. Person 3. incrassat | 1. Person 1. incrassāmus 2. Person 2. incrassātis 3. Person 3. incrassant |
| Futur | 1. Person 1. incrassābō 2. Person 2. incrassābis 3. Person 3. incrassābit | 1. Person 1. incrassābimus 2. Person 2. incrassābitis 3. Person 3. incrassābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. incrassābam 2. Person 2. incrassābās 3. Person 3. incrassābat | 1. Person 1. incrassābāmus 2. Person 2. incrassābātis 3. Person 3. incrassābant |
| Perfekt | 1. Person 1. incrassāvī 2. Person 2. incrassāvisti 3. Person 3. incrassāvit | 1. Person 1. incrassāvimus 2. Person 2. incrassāvistis 3. Person 3. incrassāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. incrassāverō 2. Person 2. incrassāveris 3. Person 3. incrassāverit | 1. Person 1. incrassāverimus 2. Person 2. incrassāveritis 3. Person 3. incrassāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. incrassāveram 2. Person 2. incrassāverās 3. Person 3. incrassāverat | 1. Person 1. incrassāverāmus 2. Person 2. incrassāverātis 3. Person 3. incrassāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. incrassem 2. Person 2. incrassēs 3. Person 3. incrasset | 1. Person 1. incrassēmus 2. Person 2. incrassētis 3. Person 3. incrassent |
| Imperfekt | 1. Person 1. incrassārem 2. Person 2. incrassārēs 3. Person 3. incrassāret | 1. Person 1. incrassārēmus 2. Person 2. incrassārētis 3. Person 3. incrassārent |
| Perfekt | 1. Person 1. incrassāverim 2. Person 2. incrassāveris 3. Person 3. incrassāverit | 1. Person 1. incrassāverimus 2. Person 2. incrassāveritis 3. Person 3. incrassāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. incrassāvissem 2. Person 2. incrassāvissēs 3. Person 3. incrassāvisset | 1. Person 1. incrassāvissēmus 2. Person 2. incrassāvissētis 3. Person 3. incrassāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | incrassā! | incrassāte! |
| Futur | 2. Person 2. incrassāto! 3. Person 3. incrassāto! | 2. Person 2. incrassātōte! 3. Person 3. incrassanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | incrassāre |
| Perfekt | incrassāvisse |
| Futur | incrassātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | incrassāns, incrassantis |
| Futur | incrassātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | incrassandī |
|---|---|
| Dativ | incrassandō |
| Akkusativ | ad incrassandum |
| Ablativ | incrassandō |
Supinum
| incrassātum |