Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. incolō 2. Person 2. incolis 3. Person 3. incolit | 1. Person 1. incolimus 2. Person 2. incolitis 3. Person 3. incolunt |
| Futur | 1. Person 1. incolam 2. Person 2. incoles 3. Person 3. incolet | 1. Person 1. incolemus 2. Person 2. incoletis 3. Person 3. incolent |
| Imperfekt | 1. Person 1. incolebam 2. Person 2. incolebās 3. Person 3. incolebat | 1. Person 1. incolebāmus 2. Person 2. incolebātis 3. Person 3. incolebant |
| Perfekt | 1. Person 1. incoluī 2. Person 2. incoluisti 3. Person 3. incoluit | 1. Person 1. incoluimus 2. Person 2. incoluistis 3. Person 3. incoluērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. incoluerō 2. Person 2. incolueris 3. Person 3. incoluerit | 1. Person 1. incoluerimus 2. Person 2. incolueritis 3. Person 3. incoluerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. incolueram 2. Person 2. incoluerās 3. Person 3. incoluerat | 1. Person 1. incoluerāmus 2. Person 2. incoluerātis 3. Person 3. incoluerant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. incolam 2. Person 2. incolās 3. Person 3. incolat | 1. Person 1. incolāmus 2. Person 2. incolātis 3. Person 3. incolant |
| Imperfekt | 1. Person 1. incolerem 2. Person 2. incolerēs 3. Person 3. incoleret | 1. Person 1. incolerēmus 2. Person 2. incolerētis 3. Person 3. incolerent |
| Perfekt | 1. Person 1. incoluerim 2. Person 2. incolueris 3. Person 3. incoluerit | 1. Person 1. incoluerimus 2. Person 2. incolueritis 3. Person 3. incoluerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. incoluissem 2. Person 2. incoluissēs 3. Person 3. incoluisset | 1. Person 1. incoluissēmus 2. Person 2. incoluissētis 3. Person 3. incoluissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | incole! | incolite! |
| Futur | 2. Person 2. incolito! 3. Person 3. incolito! | 2. Person 2. incolitōte! 3. Person 3. incolunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | incolere |
| Perfekt | incoluisse |
| Futur | incultūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | incolens, incolentis |
| Futur | incultūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | incolendī |
|---|---|
| Dativ | incolendō |
| Akkusativ | ad incolendum |
| Ablativ | incolendō |
Supinum
| incultum |
incolere
intransitives Verb v/i <colō, coluī, cultum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. incolō 2. Person 2. incolis 3. Person 3. incolit | 1. Person 1. incolimus 2. Person 2. incolitis 3. Person 3. incolunt |
| Futur | 1. Person 1. incolam 2. Person 2. incoles 3. Person 3. incolet | 1. Person 1. incolemus 2. Person 2. incoletis 3. Person 3. incolent |
| Imperfekt | 1. Person 1. incolebam 2. Person 2. incolebās 3. Person 3. incolebat | 1. Person 1. incolebāmus 2. Person 2. incolebātis 3. Person 3. incolebant |
| Perfekt | 1. Person 1. incoluī 2. Person 2. incoluisti 3. Person 3. incoluit | 1. Person 1. incoluimus 2. Person 2. incoluistis 3. Person 3. incoluērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. incoluerō 2. Person 2. incolueris 3. Person 3. incoluerit | 1. Person 1. incoluerimus 2. Person 2. incolueritis 3. Person 3. incoluerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. incolueram 2. Person 2. incoluerās 3. Person 3. incoluerat | 1. Person 1. incoluerāmus 2. Person 2. incoluerātis 3. Person 3. incoluerant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. incolam 2. Person 2. incolās 3. Person 3. incolat | 1. Person 1. incolāmus 2. Person 2. incolātis 3. Person 3. incolant |
| Imperfekt | 1. Person 1. incolerem 2. Person 2. incolerēs 3. Person 3. incoleret | 1. Person 1. incolerēmus 2. Person 2. incolerētis 3. Person 3. incolerent |
| Perfekt | 1. Person 1. incoluerim 2. Person 2. incolueris 3. Person 3. incoluerit | 1. Person 1. incoluerimus 2. Person 2. incolueritis 3. Person 3. incoluerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. incoluissem 2. Person 2. incoluissēs 3. Person 3. incoluisset | 1. Person 1. incoluissēmus 2. Person 2. incoluissētis 3. Person 3. incoluissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | incole! | incolite! |
| Futur | 2. Person 2. incolito! 3. Person 3. incolito! | 2. Person 2. incolitōte! 3. Person 3. incolunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | incolere |
| Perfekt | incoluisse |
| Futur | incultūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | incolens, incolentis |
| Futur | incultūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | incolendī |
|---|---|
| Dativ | incolendō |
| Akkusativ | ad incolendum |
| Ablativ | incolendō |
Supinum
| incultum |