incingere
<cingō, cinxī, cinctum 3.> (nachklassischnachkl.)Übersicht aller Übersetzungen
- umgürten (aliquem re jemanden mit etwas)in-cingerein-cingere
- in-cingere im Passiv
- umgeben, umschließen (aliquem/aliquid re jemanden/etwas mit etwas)in-cingere figurativ, in übertragenem Sinnfigin-cingere figurativ, in übertragenem Sinnfig
- urbem moenibus incingeredie Stadt mit Mauern umschließenurbem moenibus incingere
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. incingō 2. Person 2. incingis 3. Person 3. incingit | 1. Person 1. incingimus 2. Person 2. incingitis 3. Person 3. incingunt |
Futur | 1. Person 1. incingam 2. Person 2. incinges 3. Person 3. incinget | 1. Person 1. incingemus 2. Person 2. incingetis 3. Person 3. incingent |
Imperfekt | 1. Person 1. incingebam 2. Person 2. incingebās 3. Person 3. incingebat | 1. Person 1. incingebāmus 2. Person 2. incingebātis 3. Person 3. incingebant |
Perfekt | 1. Person 1. incinxī 2. Person 2. incinxisti 3. Person 3. incinxit | 1. Person 1. incinximus 2. Person 2. incinxistis 3. Person 3. incinxērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. incinxerō 2. Person 2. incinxeris 3. Person 3. incinxerit | 1. Person 1. incinxerimus 2. Person 2. incinxeritis 3. Person 3. incinxerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. incinxeram 2. Person 2. incinxerās 3. Person 3. incinxerat | 1. Person 1. incinxerāmus 2. Person 2. incinxerātis 3. Person 3. incinxerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. incingam 2. Person 2. incingās 3. Person 3. incingat | 1. Person 1. incingāmus 2. Person 2. incingātis 3. Person 3. incingant |
Imperfekt | 1. Person 1. incingerem 2. Person 2. incingerēs 3. Person 3. incingeret | 1. Person 1. incingerēmus 2. Person 2. incingerētis 3. Person 3. incingerent |
Perfekt | 1. Person 1. incinxerim 2. Person 2. incinxeris 3. Person 3. incinxerit | 1. Person 1. incinxerimus 2. Person 2. incinxeritis 3. Person 3. incinxerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. incinxissem 2. Person 2. incinxissēs 3. Person 3. incinxisset | 1. Person 1. incinxissēmus 2. Person 2. incinxissētis 3. Person 3. incinxissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | incinge! | incingite! |
Futur | 2. Person 2. incingito! 3. Person 3. incingito! | 2. Person 2. incingitōte! 3. Person 3. incingunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | incingere |
Perfekt | incinxisse |
Futur | incinctūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | incingens, incingentis |
Futur | incinctūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | incingendī |
---|---|
Dativ | incingendō |
Akkusativ | ad incingendum |
Ablativ | incingendō |
Supinum
incinctum |