incantare
<ō, āvī, ātum 1.> (unklassischunkl.)Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. incantō 2. Person 2. incantās 3. Person 3. incantat | 1. Person 1. incantāmus 2. Person 2. incantātis 3. Person 3. incantant |
| Futur | 1. Person 1. incantābō 2. Person 2. incantābis 3. Person 3. incantābit | 1. Person 1. incantābimus 2. Person 2. incantābitis 3. Person 3. incantābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. incantābam 2. Person 2. incantābās 3. Person 3. incantābat | 1. Person 1. incantābāmus 2. Person 2. incantābātis 3. Person 3. incantābant |
| Perfekt | 1. Person 1. incantāvī 2. Person 2. incantāvisti 3. Person 3. incantāvit | 1. Person 1. incantāvimus 2. Person 2. incantāvistis 3. Person 3. incantāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. incantāverō 2. Person 2. incantāveris 3. Person 3. incantāverit | 1. Person 1. incantāverimus 2. Person 2. incantāveritis 3. Person 3. incantāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. incantāveram 2. Person 2. incantāverās 3. Person 3. incantāverat | 1. Person 1. incantāverāmus 2. Person 2. incantāverātis 3. Person 3. incantāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. incantem 2. Person 2. incantēs 3. Person 3. incantet | 1. Person 1. incantēmus 2. Person 2. incantētis 3. Person 3. incantent |
| Imperfekt | 1. Person 1. incantārem 2. Person 2. incantārēs 3. Person 3. incantāret | 1. Person 1. incantārēmus 2. Person 2. incantārētis 3. Person 3. incantārent |
| Perfekt | 1. Person 1. incantāverim 2. Person 2. incantāveris 3. Person 3. incantāverit | 1. Person 1. incantāverimus 2. Person 2. incantāveritis 3. Person 3. incantāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. incantāvissem 2. Person 2. incantāvissēs 3. Person 3. incantāvisset | 1. Person 1. incantāvissēmus 2. Person 2. incantāvissētis 3. Person 3. incantāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | incantā! | incantāte! |
| Futur | 2. Person 2. incantāto! 3. Person 3. incantāto! | 2. Person 2. incantātōte! 3. Person 3. incantanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | incantāre |
| Perfekt | incantāvisse |
| Futur | incantātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | incantāns, incantantis |
| Futur | incantātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | incantandī |
|---|---|
| Dativ | incantandō |
| Akkusativ | ad incantandum |
| Ablativ | incantandō |
Supinum
| incantātum |