inambulare
<ō, āvī, ātum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. inambulō 2. Person 2. inambulās 3. Person 3. inambulat | 1. Person 1. inambulāmus 2. Person 2. inambulātis 3. Person 3. inambulant |
Futur | 1. Person 1. inambulābō 2. Person 2. inambulābis 3. Person 3. inambulābit | 1. Person 1. inambulābimus 2. Person 2. inambulābitis 3. Person 3. inambulābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. inambulābam 2. Person 2. inambulābās 3. Person 3. inambulābat | 1. Person 1. inambulābāmus 2. Person 2. inambulābātis 3. Person 3. inambulābant |
Perfekt | 1. Person 1. inambulāvī 2. Person 2. inambulāvisti 3. Person 3. inambulāvit | 1. Person 1. inambulāvimus 2. Person 2. inambulāvistis 3. Person 3. inambulāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. inambulāverō 2. Person 2. inambulāveris 3. Person 3. inambulāverit | 1. Person 1. inambulāverimus 2. Person 2. inambulāveritis 3. Person 3. inambulāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. inambulāveram 2. Person 2. inambulāverās 3. Person 3. inambulāverat | 1. Person 1. inambulāverāmus 2. Person 2. inambulāverātis 3. Person 3. inambulāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. inambulem 2. Person 2. inambulēs 3. Person 3. inambulet | 1. Person 1. inambulēmus 2. Person 2. inambulētis 3. Person 3. inambulent |
Imperfekt | 1. Person 1. inambulārem 2. Person 2. inambulārēs 3. Person 3. inambulāret | 1. Person 1. inambulārēmus 2. Person 2. inambulārētis 3. Person 3. inambulārent |
Perfekt | 1. Person 1. inambulāverim 2. Person 2. inambulāveris 3. Person 3. inambulāverit | 1. Person 1. inambulāverimus 2. Person 2. inambulāveritis 3. Person 3. inambulāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. inambulāvissem 2. Person 2. inambulāvissēs 3. Person 3. inambulāvisset | 1. Person 1. inambulāvissēmus 2. Person 2. inambulāvissētis 3. Person 3. inambulāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | inambulā! | inambulāte! |
Futur | 2. Person 2. inambulāto! 3. Person 3. inambulāto! | 2. Person 2. inambulātōte! 3. Person 3. inambulanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | inambulāre |
Perfekt | inambulāvisse |
Futur | inambulātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | inambulāns, inambulantis |
Futur | inambulātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | inambulandī |
---|---|
Dativ | inambulandō |
Akkusativ | ad inambulandum |
Ablativ | inambulandō |
Supinum
inambulātum |