inacescere
<acēscō, acuī, - 3.> poetischpoet (nachklassischnachkl.)Übersicht aller Übersetzungen
- sauer werdenin-acēscerein-acēscere
- verdrießen (alicui jemanden)in-acēscere figurativ, in übertragenem Sinnfigin-acēscere figurativ, in übertragenem Sinnfig
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. inacēscō 2. Person 2. inacēscis 3. Person 3. inacēscit | 1. Person 1. inacēscimus 2. Person 2. inacēscitis 3. Person 3. inacēscunt |
Futur | 1. Person 1. inacēscam 2. Person 2. inacēsces 3. Person 3. inacēscet | 1. Person 1. inacēscemus 2. Person 2. inacēscetis 3. Person 3. inacēscent |
Imperfekt | 1. Person 1. inacēscebam 2. Person 2. inacēscebās 3. Person 3. inacēscebat | 1. Person 1. inacēscebāmus 2. Person 2. inacēscebātis 3. Person 3. inacēscebant |
Perfekt | 1. Person 1. inacuī 2. Person 2. inacuisti 3. Person 3. inacuit | 1. Person 1. inacuimus 2. Person 2. inacuistis 3. Person 3. inacuērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. inacuerō 2. Person 2. inacueris 3. Person 3. inacuerit | 1. Person 1. inacuerimus 2. Person 2. inacueritis 3. Person 3. inacuerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. inacueram 2. Person 2. inacuerās 3. Person 3. inacuerat | 1. Person 1. inacuerāmus 2. Person 2. inacuerātis 3. Person 3. inacuerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. inacēscam 2. Person 2. inacēscās 3. Person 3. inacēscat | 1. Person 1. inacēscāmus 2. Person 2. inacēscātis 3. Person 3. inacēscant |
Imperfekt | 1. Person 1. inacēscerem 2. Person 2. inacēscerēs 3. Person 3. inacēsceret | 1. Person 1. inacēscerēmus 2. Person 2. inacēscerētis 3. Person 3. inacēscerent |
Perfekt | 1. Person 1. inacuerim 2. Person 2. inacueris 3. Person 3. inacuerit | 1. Person 1. inacuerimus 2. Person 2. inacueritis 3. Person 3. inacuerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. inacuissem 2. Person 2. inacuissēs 3. Person 3. inacuisset | 1. Person 1. inacuissēmus 2. Person 2. inacuissētis 3. Person 3. inacuissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | inacēsce! | inacēscite! |
Futur | 2. Person 2. inacēscito! 3. Person 3. inacēscito! | 2. Person 2. inacēscitōte! 3. Person 3. inacēscunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | inacēscere |
Perfekt | inacuisse |
Futur | - |
Partizip | |
---|---|
Präsens | inacēscens, inacēscentis |
Futur | - |
Gerundium
Genitiv | inacēscendī |
---|---|
Dativ | inacēscendō |
Akkusativ | ad inacēscendum |
Ablativ | inacēscendō |
Supinum
- |