illustrare
<ō, āvī, ātum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
- erleuchten, erhellenil-lūstrāreil-lūstrāre
- philosophiam Latinis litteris illustraredie Philosophie in lateinischen Schriften erläuternphilosophiam Latinis litteris illustrare
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. illūstrō 2. Person 2. illūstrās 3. Person 3. illūstrat | 1. Person 1. illūstrāmus 2. Person 2. illūstrātis 3. Person 3. illūstrant |
| Futur | 1. Person 1. illūstrābō 2. Person 2. illūstrābis 3. Person 3. illūstrābit | 1. Person 1. illūstrābimus 2. Person 2. illūstrābitis 3. Person 3. illūstrābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. illūstrābam 2. Person 2. illūstrābās 3. Person 3. illūstrābat | 1. Person 1. illūstrābāmus 2. Person 2. illūstrābātis 3. Person 3. illūstrābant |
| Perfekt | 1. Person 1. illūstrāvī 2. Person 2. illūstrāvisti 3. Person 3. illūstrāvit | 1. Person 1. illūstrāvimus 2. Person 2. illūstrāvistis 3. Person 3. illūstrāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. illūstrāverō 2. Person 2. illūstrāveris 3. Person 3. illūstrāverit | 1. Person 1. illūstrāverimus 2. Person 2. illūstrāveritis 3. Person 3. illūstrāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. illūstrāveram 2. Person 2. illūstrāverās 3. Person 3. illūstrāverat | 1. Person 1. illūstrāverāmus 2. Person 2. illūstrāverātis 3. Person 3. illūstrāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. illūstrem 2. Person 2. illūstrēs 3. Person 3. illūstret | 1. Person 1. illūstrēmus 2. Person 2. illūstrētis 3. Person 3. illūstrent |
| Imperfekt | 1. Person 1. illūstrārem 2. Person 2. illūstrārēs 3. Person 3. illūstrāret | 1. Person 1. illūstrārēmus 2. Person 2. illūstrārētis 3. Person 3. illūstrārent |
| Perfekt | 1. Person 1. illūstrāverim 2. Person 2. illūstrāveris 3. Person 3. illūstrāverit | 1. Person 1. illūstrāverimus 2. Person 2. illūstrāveritis 3. Person 3. illūstrāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. illūstrāvissem 2. Person 2. illūstrāvissēs 3. Person 3. illūstrāvisset | 1. Person 1. illūstrāvissēmus 2. Person 2. illūstrāvissētis 3. Person 3. illūstrāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | illūstrā! | illūstrāte! |
| Futur | 2. Person 2. illūstrāto! 3. Person 3. illūstrāto! | 2. Person 2. illūstrātōte! 3. Person 3. illūstranto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | illūstrāre |
| Perfekt | illūstrāvisse |
| Futur | illūstrātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | illūstrāns, illūstrantis |
| Futur | illūstrātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | illūstrandī |
|---|---|
| Dativ | illūstrandō |
| Akkusativ | ad illūstrandum |
| Ablativ | illūstrandō |
Supinum
| illūstrātum |