illudere
<lūdō, lūsī, lūsum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- chartis illudereQ. Horatius Flaccus Hor.spielend zu Papier bringenchartis illudereQ. Horatius Flaccus Hor.
- verspotten, verhöhnen (alicui/aliquem/in aliquem/alicui rei/aliquid jemanden/etwas)il-lūdere figurativ, in übertragenem Sinnfigil-lūdere figurativ, in übertragenem Sinnfig
- spottenil-lūdere absolut figurativ, in übertragenem Sinnfigil-lūdere absolut figurativ, in übertragenem Sinnfig
- verspottet werdenil-lūdere im Passiv figurativ, in übertragenem Sinnfigil-lūdere im Passiv figurativ, in übertragenem Sinnfig
- alicuius dignitati illuderejemandes Würde verspottenalicuius dignitati illudere
- sich vergreifen (alicui/aliquem an jemandem)il-lūdere figurativ, in übertragenem Sinnfigmutwillig beschädigen (alicui rei/aliquid etwas)il-lūdere figurativ, in übertragenem Sinnfigil-lūdere figurativ, in übertragenem Sinnfig
- pecuniae illudereGeld durchbringenpecuniae illudere
- corpus alicuius illuderejemanden vergewaltigencorpus alicuius illudere
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. illūdō 2. Person 2. illūdis 3. Person 3. illūdit | 1. Person 1. illūdimus 2. Person 2. illūditis 3. Person 3. illūdunt |
| Futur | 1. Person 1. illūdam 2. Person 2. illūdes 3. Person 3. illūdet | 1. Person 1. illūdemus 2. Person 2. illūdetis 3. Person 3. illūdent |
| Imperfekt | 1. Person 1. illūdebam 2. Person 2. illūdebās 3. Person 3. illūdebat | 1. Person 1. illūdebāmus 2. Person 2. illūdebātis 3. Person 3. illūdebant |
| Perfekt | 1. Person 1. illūsī 2. Person 2. illūsisti 3. Person 3. illūsit | 1. Person 1. illūsimus 2. Person 2. illūsistis 3. Person 3. illūsērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. illūserō 2. Person 2. illūseris 3. Person 3. illūserit | 1. Person 1. illūserimus 2. Person 2. illūseritis 3. Person 3. illūserint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. illūseram 2. Person 2. illūserās 3. Person 3. illūserat | 1. Person 1. illūserāmus 2. Person 2. illūserātis 3. Person 3. illūserant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. illūdam 2. Person 2. illūdās 3. Person 3. illūdat | 1. Person 1. illūdāmus 2. Person 2. illūdātis 3. Person 3. illūdant |
| Imperfekt | 1. Person 1. illūderem 2. Person 2. illūderēs 3. Person 3. illūderet | 1. Person 1. illūderēmus 2. Person 2. illūderētis 3. Person 3. illūderent |
| Perfekt | 1. Person 1. illūserim 2. Person 2. illūseris 3. Person 3. illūserit | 1. Person 1. illūserimus 2. Person 2. illūseritis 3. Person 3. illūserint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. illūsissem 2. Person 2. illūsissēs 3. Person 3. illūsisset | 1. Person 1. illūsissēmus 2. Person 2. illūsissētis 3. Person 3. illūsissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | illūde! | illūdite! |
| Futur | 2. Person 2. illūdito! 3. Person 3. illūdito! | 2. Person 2. illūditōte! 3. Person 3. illūdunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | illūdere |
| Perfekt | illūsisse |
| Futur | illūsūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | illūdens, illūdentis |
| Futur | illūsūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | illūdendī |
|---|---|
| Dativ | illūdendō |
| Akkusativ | ad illūdendum |
| Ablativ | illūdendō |
Supinum
| illūsum |