illucere
<eō, il-lucere, - 2.> (vorklassischvkl.,spätlateinisch spätl.)Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. illūcēō 2. Person 2. illūcēs 3. Person 3. illūcēt | 1. Person 1. illūcēmus 2. Person 2. illūcētis 3. Person 3. illūcēnt |
Futur | 1. Person 1. illūcēbō 2. Person 2. illūcēbis 3. Person 3. illūcēbit | 1. Person 1. illūcēbimus 2. Person 2. illūcēbitis 3. Person 3. illūcēbunt |
Imperfekt | 1. Person 1. illūcēbam 2. Person 2. illūcēbās 3. Person 3. illūcēbat | 1. Person 1. illūcēbāmus 2. Person 2. illūcēbātis 3. Person 3. illūcēbant |
Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Futur 2 | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. illūcēam 2. Person 2. illūcēās 3. Person 3. illūcēat | 1. Person 1. illūcēāmus 2. Person 2. illūcēātis 3. Person 3. illūcēant |
Imperfekt | 1. Person 1. illūcērem 2. Person 2. illūcērēs 3. Person 3. illūcēret | 1. Person 1. illūcērēmus 2. Person 2. illūcērētis 3. Person 3. illūcērent |
Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | illūcē! | illūcēte! |
Futur | 2. Person 2. illūcēto! 3. Person 3. illūcēto! | 2. Person 2. illūcētōte! 3. Person 3. illūcēnto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | illūcēre |
Perfekt | - |
Futur | - |
Partizip | |
---|---|
Präsens | illūcēns, illūcēntis |
Futur | - |
Gerundium
Genitiv | illūcēndī |
---|---|
Dativ | illūcēndō |
Akkusativ | ad illūcēndum |
Ablativ | illūcēndō |
Supinum
- |