fluctuare
<ō, āvī, ātum 1.> flūctuārī <or, ātus sum 1.> ||fluctus||Übersicht aller Übersetzungen
- wogen, wallenflūctuāre (nachklassischnachkl.) poetischpoetflūctuāre (nachklassischnachkl.) poetischpoet
- irāfluctuarevor Zorn aufbrausenirāfluctuare
- flūctuāre
- schwankenflūctuāre figurativ, in übertragenem Sinnfigflūctuāre figurativ, in übertragenem Sinnfig
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. flūctuō 2. Person 2. flūctuās 3. Person 3. flūctuat | 1. Person 1. flūctuāmus 2. Person 2. flūctuātis 3. Person 3. flūctuant |
Futur | 1. Person 1. flūctuābō 2. Person 2. flūctuābis 3. Person 3. flūctuābit | 1. Person 1. flūctuābimus 2. Person 2. flūctuābitis 3. Person 3. flūctuābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. flūctuābam 2. Person 2. flūctuābās 3. Person 3. flūctuābat | 1. Person 1. flūctuābāmus 2. Person 2. flūctuābātis 3. Person 3. flūctuābant |
Perfekt | 1. Person 1. flūctuāvī 2. Person 2. flūctuāvisti 3. Person 3. flūctuāvit | 1. Person 1. flūctuāvimus 2. Person 2. flūctuāvistis 3. Person 3. flūctuāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. flūctuāverō 2. Person 2. flūctuāveris 3. Person 3. flūctuāverit | 1. Person 1. flūctuāverimus 2. Person 2. flūctuāveritis 3. Person 3. flūctuāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. flūctuāveram 2. Person 2. flūctuāverās 3. Person 3. flūctuāverat | 1. Person 1. flūctuāverāmus 2. Person 2. flūctuāverātis 3. Person 3. flūctuāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. flūctuem 2. Person 2. flūctuēs 3. Person 3. flūctuet | 1. Person 1. flūctuēmus 2. Person 2. flūctuētis 3. Person 3. flūctuent |
Imperfekt | 1. Person 1. flūctuārem 2. Person 2. flūctuārēs 3. Person 3. flūctuāret | 1. Person 1. flūctuārēmus 2. Person 2. flūctuārētis 3. Person 3. flūctuārent |
Perfekt | 1. Person 1. flūctuāverim 2. Person 2. flūctuāveris 3. Person 3. flūctuāverit | 1. Person 1. flūctuāverimus 2. Person 2. flūctuāveritis 3. Person 3. flūctuāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. flūctuāvissem 2. Person 2. flūctuāvissēs 3. Person 3. flūctuāvisset | 1. Person 1. flūctuāvissēmus 2. Person 2. flūctuāvissētis 3. Person 3. flūctuāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | flūctuā! | flūctuāte! |
Futur | 2. Person 2. flūctuāto! 3. Person 3. flūctuāto! | 2. Person 2. flūctuātōte! 3. Person 3. flūctuanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | flūctuāre |
Perfekt | flūctuāvisse |
Futur | flūctuātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | flūctuāns, flūctuantis |
Futur | flūctuātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | flūctuandī |
---|---|
Dativ | flūctuandō |
Akkusativ | ad flūctuandum |
Ablativ | flūctuandō |
Supinum
flūctuātum |