exturbare
<ō, āvī, ātum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
- gewaltsam hinausjagen, vertreiben (aliquem ex re/re jemanden aus etwas), (hostem den Feind)ex-turbāreex-turbāre
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. exturbō 2. Person 2. exturbās 3. Person 3. exturbat | 1. Person 1. exturbāmus 2. Person 2. exturbātis 3. Person 3. exturbant |
| Futur | 1. Person 1. exturbābō 2. Person 2. exturbābis 3. Person 3. exturbābit | 1. Person 1. exturbābimus 2. Person 2. exturbābitis 3. Person 3. exturbābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. exturbābam 2. Person 2. exturbābās 3. Person 3. exturbābat | 1. Person 1. exturbābāmus 2. Person 2. exturbābātis 3. Person 3. exturbābant |
| Perfekt | 1. Person 1. exturbāvī 2. Person 2. exturbāvisti 3. Person 3. exturbāvit | 1. Person 1. exturbāvimus 2. Person 2. exturbāvistis 3. Person 3. exturbāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. exturbāverō 2. Person 2. exturbāveris 3. Person 3. exturbāverit | 1. Person 1. exturbāverimus 2. Person 2. exturbāveritis 3. Person 3. exturbāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. exturbāveram 2. Person 2. exturbāverās 3. Person 3. exturbāverat | 1. Person 1. exturbāverāmus 2. Person 2. exturbāverātis 3. Person 3. exturbāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. exturbem 2. Person 2. exturbēs 3. Person 3. exturbet | 1. Person 1. exturbēmus 2. Person 2. exturbētis 3. Person 3. exturbent |
| Imperfekt | 1. Person 1. exturbārem 2. Person 2. exturbārēs 3. Person 3. exturbāret | 1. Person 1. exturbārēmus 2. Person 2. exturbārētis 3. Person 3. exturbārent |
| Perfekt | 1. Person 1. exturbāverim 2. Person 2. exturbāveris 3. Person 3. exturbāverit | 1. Person 1. exturbāverimus 2. Person 2. exturbāveritis 3. Person 3. exturbāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. exturbāvissem 2. Person 2. exturbāvissēs 3. Person 3. exturbāvisset | 1. Person 1. exturbāvissēmus 2. Person 2. exturbāvissētis 3. Person 3. exturbāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | exturbā! | exturbāte! |
| Futur | 2. Person 2. exturbāto! 3. Person 3. exturbāto! | 2. Person 2. exturbātōte! 3. Person 3. exturbanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | exturbāre |
| Perfekt | exturbāvisse |
| Futur | exturbātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | exturbāns, exturbantis |
| Futur | exturbātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | exturbandī |
|---|---|
| Dativ | exturbandō |
| Akkusativ | ad exturbandum |
| Ablativ | exturbandō |
Supinum
| exturbātum |