extumere
<eō, ex-tumere, - 2.>T. Maccius Plautus Plaut.Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. extumēō 2. Person 2. extumēs 3. Person 3. extumēt | 1. Person 1. extumēmus 2. Person 2. extumētis 3. Person 3. extumēnt |
| Futur | 1. Person 1. extumēbō 2. Person 2. extumēbis 3. Person 3. extumēbit | 1. Person 1. extumēbimus 2. Person 2. extumēbitis 3. Person 3. extumēbunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. extumēbam 2. Person 2. extumēbās 3. Person 3. extumēbat | 1. Person 1. extumēbāmus 2. Person 2. extumēbātis 3. Person 3. extumēbant |
| Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
| Futur 2 | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. extumēam 2. Person 2. extumēās 3. Person 3. extumēat | 1. Person 1. extumēāmus 2. Person 2. extumēātis 3. Person 3. extumēant |
| Imperfekt | 1. Person 1. extumērem 2. Person 2. extumērēs 3. Person 3. extumēret | 1. Person 1. extumērēmus 2. Person 2. extumērētis 3. Person 3. extumērent |
| Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | extumē! | extumēte! |
| Futur | 2. Person 2. extumēto! 3. Person 3. extumēto! | 2. Person 2. extumētōte! 3. Person 3. extumēnto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | extumēre |
| Perfekt | - |
| Futur | - |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | extumēns, extumēntis |
| Futur | - |
Gerundium
| Genitiv | extumēndī |
|---|---|
| Dativ | extumēndō |
| Akkusativ | ad extumēndum |
| Ablativ | extumēndō |
Supinum
| - |