exsurgere
<surgō, surrēxī, surrēctum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- aufstehenex-surgereex-surgere
- aufsteigenex-surgereex-surgere
- sich erheben, sich empören (contra aliquid/adversus aliquid gegen etwas)ex-surgere (nachklassischnachkl.) figurativ, in übertragenem Sinnfigex-surgere (nachklassischnachkl.) figurativ, in übertragenem Sinnfig
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. exsurgō 2. Person 2. exsurgis 3. Person 3. exsurgit | 1. Person 1. exsurgimus 2. Person 2. exsurgitis 3. Person 3. exsurgunt |
Futur | 1. Person 1. exsurgam 2. Person 2. exsurges 3. Person 3. exsurget | 1. Person 1. exsurgemus 2. Person 2. exsurgetis 3. Person 3. exsurgent |
Imperfekt | 1. Person 1. exsurgebam 2. Person 2. exsurgebās 3. Person 3. exsurgebat | 1. Person 1. exsurgebāmus 2. Person 2. exsurgebātis 3. Person 3. exsurgebant |
Perfekt | 1. Person 1. exsurrēxī 2. Person 2. exsurrēxisti 3. Person 3. exsurrēxit | 1. Person 1. exsurrēximus 2. Person 2. exsurrēxistis 3. Person 3. exsurrēxērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. exsurrēxerō 2. Person 2. exsurrēxeris 3. Person 3. exsurrēxerit | 1. Person 1. exsurrēxerimus 2. Person 2. exsurrēxeritis 3. Person 3. exsurrēxerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. exsurrēxeram 2. Person 2. exsurrēxerās 3. Person 3. exsurrēxerat | 1. Person 1. exsurrēxerāmus 2. Person 2. exsurrēxerātis 3. Person 3. exsurrēxerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. exsurgam 2. Person 2. exsurgās 3. Person 3. exsurgat | 1. Person 1. exsurgāmus 2. Person 2. exsurgātis 3. Person 3. exsurgant |
Imperfekt | 1. Person 1. exsurgerem 2. Person 2. exsurgerēs 3. Person 3. exsurgeret | 1. Person 1. exsurgerēmus 2. Person 2. exsurgerētis 3. Person 3. exsurgerent |
Perfekt | 1. Person 1. exsurrēxerim 2. Person 2. exsurrēxeris 3. Person 3. exsurrēxerit | 1. Person 1. exsurrēxerimus 2. Person 2. exsurrēxeritis 3. Person 3. exsurrēxerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. exsurrēxissem 2. Person 2. exsurrēxissēs 3. Person 3. exsurrēxisset | 1. Person 1. exsurrēxissēmus 2. Person 2. exsurrēxissētis 3. Person 3. exsurrēxissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | exsurge! | exsurgite! |
Futur | 2. Person 2. exsurgito! 3. Person 3. exsurgito! | 2. Person 2. exsurgitōte! 3. Person 3. exsurgunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | exsurgere |
Perfekt | exsurrēxisse |
Futur | exsurrēctūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | exsurgens, exsurgentis |
Futur | exsurrēctūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | exsurgendī |
---|---|
Dativ | exsurgendō |
Akkusativ | ad exsurgendum |
Ablativ | exsurgendō |
Supinum
exsurrēctum |