expatrare
<ō, āvī, ātum 1.>C. Valerius Catullus Catul.Übersicht aller Übersetzungen
- verhuren, vergeudenex-patrāreex-patrāre
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. expatrō 2. Person 2. expatrās 3. Person 3. expatrat | 1. Person 1. expatrāmus 2. Person 2. expatrātis 3. Person 3. expatrant |
Futur | 1. Person 1. expatrābō 2. Person 2. expatrābis 3. Person 3. expatrābit | 1. Person 1. expatrābimus 2. Person 2. expatrābitis 3. Person 3. expatrābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. expatrābam 2. Person 2. expatrābās 3. Person 3. expatrābat | 1. Person 1. expatrābāmus 2. Person 2. expatrābātis 3. Person 3. expatrābant |
Perfekt | 1. Person 1. expatrāvī 2. Person 2. expatrāvisti 3. Person 3. expatrāvit | 1. Person 1. expatrāvimus 2. Person 2. expatrāvistis 3. Person 3. expatrāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. expatrāverō 2. Person 2. expatrāveris 3. Person 3. expatrāverit | 1. Person 1. expatrāverimus 2. Person 2. expatrāveritis 3. Person 3. expatrāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. expatrāveram 2. Person 2. expatrāverās 3. Person 3. expatrāverat | 1. Person 1. expatrāverāmus 2. Person 2. expatrāverātis 3. Person 3. expatrāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. expatrem 2. Person 2. expatrēs 3. Person 3. expatret | 1. Person 1. expatrēmus 2. Person 2. expatrētis 3. Person 3. expatrent |
Imperfekt | 1. Person 1. expatrārem 2. Person 2. expatrārēs 3. Person 3. expatrāret | 1. Person 1. expatrārēmus 2. Person 2. expatrārētis 3. Person 3. expatrārent |
Perfekt | 1. Person 1. expatrāverim 2. Person 2. expatrāveris 3. Person 3. expatrāverit | 1. Person 1. expatrāverimus 2. Person 2. expatrāveritis 3. Person 3. expatrāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. expatrāvissem 2. Person 2. expatrāvissēs 3. Person 3. expatrāvisset | 1. Person 1. expatrāvissēmus 2. Person 2. expatrāvissētis 3. Person 3. expatrāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | expatrā! | expatrāte! |
Futur | 2. Person 2. expatrāto! 3. Person 3. expatrāto! | 2. Person 2. expatrātōte! 3. Person 3. expatranto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | expatrāre |
Perfekt | expatrāvisse |
Futur | expatrātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | expatrāns, expatrantis |
Futur | expatrātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | expatrandī |
---|---|
Dativ | expatrandō |
Akkusativ | ad expatrandum |
Ablativ | expatrandō |
Supinum
expatrātum |