exorcizare
<ō, āvī, ātum 1.> (spätlateinischspätl.)Übersicht aller Übersetzungen
- böse Geister austreibenexorcizāreexorcizāre
- den Teufel austreibenexorcizāre (Kirchenlateineccl.)exorcizāre (Kirchenlateineccl.)
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. exorcizō 2. Person 2. exorcizās 3. Person 3. exorcizat | 1. Person 1. exorcizāmus 2. Person 2. exorcizātis 3. Person 3. exorcizant |
Futur | 1. Person 1. exorcizābō 2. Person 2. exorcizābis 3. Person 3. exorcizābit | 1. Person 1. exorcizābimus 2. Person 2. exorcizābitis 3. Person 3. exorcizābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. exorcizābam 2. Person 2. exorcizābās 3. Person 3. exorcizābat | 1. Person 1. exorcizābāmus 2. Person 2. exorcizābātis 3. Person 3. exorcizābant |
Perfekt | 1. Person 1. exorcizāvī 2. Person 2. exorcizāvisti 3. Person 3. exorcizāvit | 1. Person 1. exorcizāvimus 2. Person 2. exorcizāvistis 3. Person 3. exorcizāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. exorcizāverō 2. Person 2. exorcizāveris 3. Person 3. exorcizāverit | 1. Person 1. exorcizāverimus 2. Person 2. exorcizāveritis 3. Person 3. exorcizāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. exorcizāveram 2. Person 2. exorcizāverās 3. Person 3. exorcizāverat | 1. Person 1. exorcizāverāmus 2. Person 2. exorcizāverātis 3. Person 3. exorcizāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. exorcizem 2. Person 2. exorcizēs 3. Person 3. exorcizet | 1. Person 1. exorcizēmus 2. Person 2. exorcizētis 3. Person 3. exorcizent |
Imperfekt | 1. Person 1. exorcizārem 2. Person 2. exorcizārēs 3. Person 3. exorcizāret | 1. Person 1. exorcizārēmus 2. Person 2. exorcizārētis 3. Person 3. exorcizārent |
Perfekt | 1. Person 1. exorcizāverim 2. Person 2. exorcizāveris 3. Person 3. exorcizāverit | 1. Person 1. exorcizāverimus 2. Person 2. exorcizāveritis 3. Person 3. exorcizāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. exorcizāvissem 2. Person 2. exorcizāvissēs 3. Person 3. exorcizāvisset | 1. Person 1. exorcizāvissēmus 2. Person 2. exorcizāvissētis 3. Person 3. exorcizāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | exorcizā! | exorcizāte! |
Futur | 2. Person 2. exorcizāto! 3. Person 3. exorcizāto! | 2. Person 2. exorcizātōte! 3. Person 3. exorcizanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | exorcizāre |
Perfekt | exorcizāvisse |
Futur | exorcizātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | exorcizāns, exorcizantis |
Futur | exorcizātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | exorcizandī |
---|---|
Dativ | exorcizandō |
Akkusativ | ad exorcizandum |
Ablativ | exorcizandō |
Supinum
exorcizātum |