exhorrescere
<horrēscō, horruī, - 3.>Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. exhorrēscō 2. Person 2. exhorrēscis 3. Person 3. exhorrēscit | 1. Person 1. exhorrēscimus 2. Person 2. exhorrēscitis 3. Person 3. exhorrēscunt |
Futur | 1. Person 1. exhorrēscam 2. Person 2. exhorrēsces 3. Person 3. exhorrēscet | 1. Person 1. exhorrēscemus 2. Person 2. exhorrēscetis 3. Person 3. exhorrēscent |
Imperfekt | 1. Person 1. exhorrēscebam 2. Person 2. exhorrēscebās 3. Person 3. exhorrēscebat | 1. Person 1. exhorrēscebāmus 2. Person 2. exhorrēscebātis 3. Person 3. exhorrēscebant |
Perfekt | 1. Person 1. exhorruī 2. Person 2. exhorruisti 3. Person 3. exhorruit | 1. Person 1. exhorruimus 2. Person 2. exhorruistis 3. Person 3. exhorruērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. exhorruerō 2. Person 2. exhorrueris 3. Person 3. exhorruerit | 1. Person 1. exhorruerimus 2. Person 2. exhorrueritis 3. Person 3. exhorruerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. exhorrueram 2. Person 2. exhorruerās 3. Person 3. exhorruerat | 1. Person 1. exhorruerāmus 2. Person 2. exhorruerātis 3. Person 3. exhorruerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. exhorrēscam 2. Person 2. exhorrēscās 3. Person 3. exhorrēscat | 1. Person 1. exhorrēscāmus 2. Person 2. exhorrēscātis 3. Person 3. exhorrēscant |
Imperfekt | 1. Person 1. exhorrēscerem 2. Person 2. exhorrēscerēs 3. Person 3. exhorrēsceret | 1. Person 1. exhorrēscerēmus 2. Person 2. exhorrēscerētis 3. Person 3. exhorrēscerent |
Perfekt | 1. Person 1. exhorruerim 2. Person 2. exhorrueris 3. Person 3. exhorruerit | 1. Person 1. exhorruerimus 2. Person 2. exhorrueritis 3. Person 3. exhorruerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. exhorruissem 2. Person 2. exhorruissēs 3. Person 3. exhorruisset | 1. Person 1. exhorruissēmus 2. Person 2. exhorruissētis 3. Person 3. exhorruissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | exhorrēsce! | exhorrēscite! |
Futur | 2. Person 2. exhorrēscito! 3. Person 3. exhorrēscito! | 2. Person 2. exhorrēscitōte! 3. Person 3. exhorrēscunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | exhorrēscere |
Perfekt | exhorruisse |
Futur | - |
Partizip | |
---|---|
Präsens | exhorrēscens, exhorrēscentis |
Futur | - |
Gerundium
Genitiv | exhorrēscendī |
---|---|
Dativ | exhorrēscendō |
Akkusativ | ad exhorrēscendum |
Ablativ | exhorrēscendō |
Supinum
- |