exhorrescere
<horrēscō, horruī, - 3.>Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. exhorrēscō 2. Person 2. exhorrēscis 3. Person 3. exhorrēscit | 1. Person 1. exhorrēscimus 2. Person 2. exhorrēscitis 3. Person 3. exhorrēscunt |
| Futur | 1. Person 1. exhorrēscam 2. Person 2. exhorrēsces 3. Person 3. exhorrēscet | 1. Person 1. exhorrēscemus 2. Person 2. exhorrēscetis 3. Person 3. exhorrēscent |
| Imperfekt | 1. Person 1. exhorrēscebam 2. Person 2. exhorrēscebās 3. Person 3. exhorrēscebat | 1. Person 1. exhorrēscebāmus 2. Person 2. exhorrēscebātis 3. Person 3. exhorrēscebant |
| Perfekt | 1. Person 1. exhorruī 2. Person 2. exhorruisti 3. Person 3. exhorruit | 1. Person 1. exhorruimus 2. Person 2. exhorruistis 3. Person 3. exhorruērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. exhorruerō 2. Person 2. exhorrueris 3. Person 3. exhorruerit | 1. Person 1. exhorruerimus 2. Person 2. exhorrueritis 3. Person 3. exhorruerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. exhorrueram 2. Person 2. exhorruerās 3. Person 3. exhorruerat | 1. Person 1. exhorruerāmus 2. Person 2. exhorruerātis 3. Person 3. exhorruerant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. exhorrēscam 2. Person 2. exhorrēscās 3. Person 3. exhorrēscat | 1. Person 1. exhorrēscāmus 2. Person 2. exhorrēscātis 3. Person 3. exhorrēscant |
| Imperfekt | 1. Person 1. exhorrēscerem 2. Person 2. exhorrēscerēs 3. Person 3. exhorrēsceret | 1. Person 1. exhorrēscerēmus 2. Person 2. exhorrēscerētis 3. Person 3. exhorrēscerent |
| Perfekt | 1. Person 1. exhorruerim 2. Person 2. exhorrueris 3. Person 3. exhorruerit | 1. Person 1. exhorruerimus 2. Person 2. exhorrueritis 3. Person 3. exhorruerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. exhorruissem 2. Person 2. exhorruissēs 3. Person 3. exhorruisset | 1. Person 1. exhorruissēmus 2. Person 2. exhorruissētis 3. Person 3. exhorruissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | exhorrēsce! | exhorrēscite! |
| Futur | 2. Person 2. exhorrēscito! 3. Person 3. exhorrēscito! | 2. Person 2. exhorrēscitōte! 3. Person 3. exhorrēscunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | exhorrēscere |
| Perfekt | exhorruisse |
| Futur | - |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | exhorrēscens, exhorrēscentis |
| Futur | - |
Gerundium
| Genitiv | exhorrēscendī |
|---|---|
| Dativ | exhorrēscendō |
| Akkusativ | ad exhorrēscendum |
| Ablativ | exhorrēscendō |
Supinum
| - |