exculcare
<ō, āvī, ātum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
- austreten, heraustreibenex-culcāreex-culcāre
- festtreten, fest (ein)stampfenex-culcāreex-culcāre
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. exculcō 2. Person 2. exculcās 3. Person 3. exculcat | 1. Person 1. exculcāmus 2. Person 2. exculcātis 3. Person 3. exculcant |
| Futur | 1. Person 1. exculcābō 2. Person 2. exculcābis 3. Person 3. exculcābit | 1. Person 1. exculcābimus 2. Person 2. exculcābitis 3. Person 3. exculcābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. exculcābam 2. Person 2. exculcābās 3. Person 3. exculcābat | 1. Person 1. exculcābāmus 2. Person 2. exculcābātis 3. Person 3. exculcābant |
| Perfekt | 1. Person 1. exculcāvī 2. Person 2. exculcāvisti 3. Person 3. exculcāvit | 1. Person 1. exculcāvimus 2. Person 2. exculcāvistis 3. Person 3. exculcāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. exculcāverō 2. Person 2. exculcāveris 3. Person 3. exculcāverit | 1. Person 1. exculcāverimus 2. Person 2. exculcāveritis 3. Person 3. exculcāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. exculcāveram 2. Person 2. exculcāverās 3. Person 3. exculcāverat | 1. Person 1. exculcāverāmus 2. Person 2. exculcāverātis 3. Person 3. exculcāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. exculcem 2. Person 2. exculcēs 3. Person 3. exculcet | 1. Person 1. exculcēmus 2. Person 2. exculcētis 3. Person 3. exculcent |
| Imperfekt | 1. Person 1. exculcārem 2. Person 2. exculcārēs 3. Person 3. exculcāret | 1. Person 1. exculcārēmus 2. Person 2. exculcārētis 3. Person 3. exculcārent |
| Perfekt | 1. Person 1. exculcāverim 2. Person 2. exculcāveris 3. Person 3. exculcāverit | 1. Person 1. exculcāverimus 2. Person 2. exculcāveritis 3. Person 3. exculcāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. exculcāvissem 2. Person 2. exculcāvissēs 3. Person 3. exculcāvisset | 1. Person 1. exculcāvissēmus 2. Person 2. exculcāvissētis 3. Person 3. exculcāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | exculcā! | exculcāte! |
| Futur | 2. Person 2. exculcāto! 3. Person 3. exculcāto! | 2. Person 2. exculcātōte! 3. Person 3. exculcanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | exculcāre |
| Perfekt | exculcāvisse |
| Futur | exculcātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | exculcāns, exculcantis |
| Futur | exculcātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | exculcandī |
|---|---|
| Dativ | exculcandō |
| Akkusativ | ad exculcandum |
| Ablativ | exculcandō |
Supinum
| exculcātum |