exagitare
<ō, āvī, ātum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
- umhertreiben, verfolgenex-agitāre figurativ, in übertragenem Sinnfigex-agitāre figurativ, in übertragenem Sinnfig
- aufrütteln, weckenex-agitāre figurativ, in übertragenem Sinnfigex-agitāre figurativ, in übertragenem Sinnfig
- beunruhigenex-agitāre figurativ, in übertragenem Sinnfig pejorativ, abwertendpejex-agitāre figurativ, in übertragenem Sinnfig pejorativ, abwertendpej
- vielfach besprechenex-agitāre figurativ, in übertragenem Sinnfig pejorativ, abwertendpejex-agitāre figurativ, in übertragenem Sinnfig pejorativ, abwertendpej
- aufwiegelnex-agitāre figurativ, in übertragenem Sinnfigex-agitāre figurativ, in übertragenem Sinnfig
- erregenex-agitāre figurativ, in übertragenem Sinnfigex-agitāre figurativ, in übertragenem Sinnfig
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. exagitō 2. Person 2. exagitās 3. Person 3. exagitat | 1. Person 1. exagitāmus 2. Person 2. exagitātis 3. Person 3. exagitant |
| Futur | 1. Person 1. exagitābō 2. Person 2. exagitābis 3. Person 3. exagitābit | 1. Person 1. exagitābimus 2. Person 2. exagitābitis 3. Person 3. exagitābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. exagitābam 2. Person 2. exagitābās 3. Person 3. exagitābat | 1. Person 1. exagitābāmus 2. Person 2. exagitābātis 3. Person 3. exagitābant |
| Perfekt | 1. Person 1. exagitāvī 2. Person 2. exagitāvisti 3. Person 3. exagitāvit | 1. Person 1. exagitāvimus 2. Person 2. exagitāvistis 3. Person 3. exagitāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. exagitāverō 2. Person 2. exagitāveris 3. Person 3. exagitāverit | 1. Person 1. exagitāverimus 2. Person 2. exagitāveritis 3. Person 3. exagitāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. exagitāveram 2. Person 2. exagitāverās 3. Person 3. exagitāverat | 1. Person 1. exagitāverāmus 2. Person 2. exagitāverātis 3. Person 3. exagitāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. exagitem 2. Person 2. exagitēs 3. Person 3. exagitet | 1. Person 1. exagitēmus 2. Person 2. exagitētis 3. Person 3. exagitent |
| Imperfekt | 1. Person 1. exagitārem 2. Person 2. exagitārēs 3. Person 3. exagitāret | 1. Person 1. exagitārēmus 2. Person 2. exagitārētis 3. Person 3. exagitārent |
| Perfekt | 1. Person 1. exagitāverim 2. Person 2. exagitāveris 3. Person 3. exagitāverit | 1. Person 1. exagitāverimus 2. Person 2. exagitāveritis 3. Person 3. exagitāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. exagitāvissem 2. Person 2. exagitāvissēs 3. Person 3. exagitāvisset | 1. Person 1. exagitāvissēmus 2. Person 2. exagitāvissētis 3. Person 3. exagitāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | exagitā! | exagitāte! |
| Futur | 2. Person 2. exagitāto! 3. Person 3. exagitāto! | 2. Person 2. exagitātōte! 3. Person 3. exagitanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | exagitāre |
| Perfekt | exagitāvisse |
| Futur | exagitātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | exagitāns, exagitantis |
| Futur | exagitātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | exagitandī |
|---|---|
| Dativ | exagitandō |
| Akkusativ | ad exagitandum |
| Ablativ | exagitandō |
Supinum
| exagitātum |