exacerbare
<ō, āvī, ātum 1.> (nachklassischnachkl.)Übersicht aller Übersetzungen
- erbittern, erzürnen (aliquem/alicuius animum re jemanden durch etwas), (aliquem in aliquem jemanden gegen jemanden)ex-acerbāreex-acerbāre
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. exacerbō 2. Person 2. exacerbās 3. Person 3. exacerbat | 1. Person 1. exacerbāmus 2. Person 2. exacerbātis 3. Person 3. exacerbant |
Futur | 1. Person 1. exacerbābō 2. Person 2. exacerbābis 3. Person 3. exacerbābit | 1. Person 1. exacerbābimus 2. Person 2. exacerbābitis 3. Person 3. exacerbābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. exacerbābam 2. Person 2. exacerbābās 3. Person 3. exacerbābat | 1. Person 1. exacerbābāmus 2. Person 2. exacerbābātis 3. Person 3. exacerbābant |
Perfekt | 1. Person 1. exacerbāvī 2. Person 2. exacerbāvisti 3. Person 3. exacerbāvit | 1. Person 1. exacerbāvimus 2. Person 2. exacerbāvistis 3. Person 3. exacerbāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. exacerbāverō 2. Person 2. exacerbāveris 3. Person 3. exacerbāverit | 1. Person 1. exacerbāverimus 2. Person 2. exacerbāveritis 3. Person 3. exacerbāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. exacerbāveram 2. Person 2. exacerbāverās 3. Person 3. exacerbāverat | 1. Person 1. exacerbāverāmus 2. Person 2. exacerbāverātis 3. Person 3. exacerbāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. exacerbem 2. Person 2. exacerbēs 3. Person 3. exacerbet | 1. Person 1. exacerbēmus 2. Person 2. exacerbētis 3. Person 3. exacerbent |
Imperfekt | 1. Person 1. exacerbārem 2. Person 2. exacerbārēs 3. Person 3. exacerbāret | 1. Person 1. exacerbārēmus 2. Person 2. exacerbārētis 3. Person 3. exacerbārent |
Perfekt | 1. Person 1. exacerbāverim 2. Person 2. exacerbāveris 3. Person 3. exacerbāverit | 1. Person 1. exacerbāverimus 2. Person 2. exacerbāveritis 3. Person 3. exacerbāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. exacerbāvissem 2. Person 2. exacerbāvissēs 3. Person 3. exacerbāvisset | 1. Person 1. exacerbāvissēmus 2. Person 2. exacerbāvissētis 3. Person 3. exacerbāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | exacerbā! | exacerbāte! |
Futur | 2. Person 2. exacerbāto! 3. Person 3. exacerbāto! | 2. Person 2. exacerbātōte! 3. Person 3. exacerbanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | exacerbāre |
Perfekt | exacerbāvisse |
Futur | exacerbātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | exacerbāns, exacerbantis |
Futur | exacerbātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | exacerbandī |
---|---|
Dativ | exacerbandō |
Akkusativ | ad exacerbandum |
Ablativ | exacerbandō |
Supinum
exacerbātum |