Latein-Deutsch Übersetzung für "essere con un piede nella tomba"

"essere con un piede nella tomba" Deutsch Übersetzung

Meinten Sie conn…, com-, com oder conr…?
con-

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

  • con- nur in Zusammensetzungen → siehe „com-
    con- nur in Zusammensetzungen → siehe „com-
conglutinare
<ō, āvī, ātum 1.>

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

  • eng verbinden
    con-glūtināre figurativ, in übertragenem Sinnfig
    con-glūtināre figurativ, in übertragenem Sinnfig
  • zusammensetzen (aliquid ex re etwas aus etwas)
    con-glūtināre figurativ, in übertragenem Sinnfig
    con-glūtināre figurativ, in übertragenem Sinnfig
  • ausdenken
    con-glūtināre T. Maccius PlautusPlaut. figurativ, in übertragenem Sinnfig
    con-glūtināre T. Maccius PlautusPlaut. figurativ, in übertragenem Sinnfig

Konjugation

Aktiv
Indikativ Singular Plural
Präsens

1. Person 1. conglūtinō

2. Person 2. conglūtinās

3. Person 3. conglūtinat

1. Person 1. conglūtināmus

2. Person 2. conglūtinātis

3. Person 3. conglūtinant

Futur

1. Person 1. conglūtinābō

2. Person 2. conglūtinābis

3. Person 3. conglūtinābit

1. Person 1. conglūtinābimus

2. Person 2. conglūtinābitis

3. Person 3. conglūtinābunt

Imperfekt

1. Person 1. conglūtinābam

2. Person 2. conglūtinābās

3. Person 3. conglūtinābat

1. Person 1. conglūtinābāmus

2. Person 2. conglūtinābātis

3. Person 3. conglūtinābant

Perfekt

1. Person 1. conglūtināvī

2. Person 2. conglūtināvisti

3. Person 3. conglūtināvit

1. Person 1. conglūtināvimus

2. Person 2. conglūtināvistis

3. Person 3. conglūtināvērunt

Futur 2

1. Person 1. conglūtināverō

2. Person 2. conglūtināveris

3. Person 3. conglūtināverit

1. Person 1. conglūtināverimus

2. Person 2. conglūtināveritis

3. Person 3. conglūtināverint

Plusquamperfekt

1. Person 1. conglūtināveram

2. Person 2. conglūtināverās

3. Person 3. conglūtināverat

1. Person 1. conglūtināverāmus

2. Person 2. conglūtināverātis

3. Person 3. conglūtināverant

Konjunktiv Singular Plural
Präsens

1. Person 1. conglūtinem

2. Person 2. conglūtinēs

3. Person 3. conglūtinet

1. Person 1. conglūtinēmus

2. Person 2. conglūtinētis

3. Person 3. conglūtinent

Imperfekt

1. Person 1. conglūtinārem

2. Person 2. conglūtinārēs

3. Person 3. conglūtināret

1. Person 1. conglūtinārēmus

2. Person 2. conglūtinārētis

3. Person 3. conglūtinārent

Perfekt

1. Person 1. conglūtināverim

2. Person 2. conglūtināveris

3. Person 3. conglūtināverit

1. Person 1. conglūtināverimus

2. Person 2. conglūtināveritis

3. Person 3. conglūtināverint

Plusquamperfekt

1. Person 1. conglūtināvissem

2. Person 2. conglūtināvissēs

3. Person 3. conglūtināvisset

1. Person 1. conglūtināvissēmus

2. Person 2. conglūtināvissētis

3. Person 3. conglūtināvissent

Imperativ Singular Plural
Präsens

conglūtinā!

conglūtināte!

Futur

2. Person 2. conglūtināto!

3. Person 3. conglūtināto!

2. Person 2. conglūtinātōte!

3. Person 3. conglūtinanto!

Infinitiv
Präsens

conglūtināre

Perfekt

conglūtināvisse

Futur

conglūtinātūrum, am, um esse

Partizip
Präsens

conglūtināns, conglūtinantis

Futur

conglūtinātūrus, a, um

Gerundium
Genitiv

conglūtinandī

Dativ

conglūtinandō

Akkusativ

ad conglūtinandum

Ablativ

conglūtinandō

Supinum
conglūtinātum
coniugare
<ō, āvī, ātum 1.>

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

Konjugation

Aktiv
Indikativ Singular Plural
Präsens

1. Person 1. coniugō

2. Person 2. coniugās

3. Person 3. coniugat

1. Person 1. coniugāmus

2. Person 2. coniugātis

3. Person 3. coniugant

Futur

1. Person 1. coniugābō

2. Person 2. coniugābis

3. Person 3. coniugābit

1. Person 1. coniugābimus

2. Person 2. coniugābitis

3. Person 3. coniugābunt

Imperfekt

1. Person 1. coniugābam

2. Person 2. coniugābās

3. Person 3. coniugābat

1. Person 1. coniugābāmus

2. Person 2. coniugābātis

3. Person 3. coniugābant

Perfekt

1. Person 1. coniugāvī

2. Person 2. coniugāvisti

3. Person 3. coniugāvit

1. Person 1. coniugāvimus

2. Person 2. coniugāvistis

3. Person 3. coniugāvērunt

Futur 2

1. Person 1. coniugāverō

2. Person 2. coniugāveris

3. Person 3. coniugāverit

1. Person 1. coniugāverimus

2. Person 2. coniugāveritis

3. Person 3. coniugāverint

Plusquamperfekt

1. Person 1. coniugāveram

2. Person 2. coniugāverās

3. Person 3. coniugāverat

1. Person 1. coniugāverāmus

2. Person 2. coniugāverātis

3. Person 3. coniugāverant

Konjunktiv Singular Plural
Präsens

1. Person 1. coniugem

2. Person 2. coniugēs

3. Person 3. coniuget

1. Person 1. coniugēmus

2. Person 2. coniugētis

3. Person 3. coniugent

Imperfekt

1. Person 1. coniugārem

2. Person 2. coniugārēs

3. Person 3. coniugāret

1. Person 1. coniugārēmus

2. Person 2. coniugārētis

3. Person 3. coniugārent

Perfekt

1. Person 1. coniugāverim

2. Person 2. coniugāveris

3. Person 3. coniugāverit

1. Person 1. coniugāverimus

2. Person 2. coniugāveritis

3. Person 3. coniugāverint

Plusquamperfekt

1. Person 1. coniugāvissem

2. Person 2. coniugāvissēs

3. Person 3. coniugāvisset

1. Person 1. coniugāvissēmus

2. Person 2. coniugāvissētis

3. Person 3. coniugāvissent

Imperativ Singular Plural
Präsens

coniugā!

coniugāte!

Futur

2. Person 2. coniugāto!

3. Person 3. coniugāto!

2. Person 2. coniugātōte!

3. Person 3. coniuganto!

Infinitiv
Präsens

coniugāre

Perfekt

coniugāvisse

Futur

coniugātūrum, am, um esse

Partizip
Präsens

coniugāns, coniugantis

Futur

coniugātūrus, a, um

Gerundium
Genitiv

coniugandī

Dativ

coniugandō

Akkusativ

ad coniugandum

Ablativ

coniugandō

Supinum
coniugātum
congelare
transitives Verb v/t <ō, āvī, ātum 1.>

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

  • einfrieren
    con-gelāre
    con-gelāre
  • starr machen
    con-gelāre figurativ, in übertragenem Sinnfig
    con-gelāre figurativ, in übertragenem Sinnfig
  • gefrieren
    con-gelāre im Passiv
    con-gelāre im Passiv

Konjugation

Aktiv
Indikativ Singular Plural
Präsens

1. Person 1. congelō

2. Person 2. congelās

3. Person 3. congelat

1. Person 1. congelāmus

2. Person 2. congelātis

3. Person 3. congelant

Futur

1. Person 1. congelābō

2. Person 2. congelābis

3. Person 3. congelābit

1. Person 1. congelābimus

2. Person 2. congelābitis

3. Person 3. congelābunt

Imperfekt

1. Person 1. congelābam

2. Person 2. congelābās

3. Person 3. congelābat

1. Person 1. congelābāmus

2. Person 2. congelābātis

3. Person 3. congelābant

Perfekt

1. Person 1. congelāvī

2. Person 2. congelāvisti

3. Person 3. congelāvit

1. Person 1. congelāvimus

2. Person 2. congelāvistis

3. Person 3. congelāvērunt

Futur 2

1. Person 1. congelāverō

2. Person 2. congelāveris

3. Person 3. congelāverit

1. Person 1. congelāverimus

2. Person 2. congelāveritis

3. Person 3. congelāverint

Plusquamperfekt

1. Person 1. congelāveram

2. Person 2. congelāverās

3. Person 3. congelāverat

1. Person 1. congelāverāmus

2. Person 2. congelāverātis

3. Person 3. congelāverant

Konjunktiv Singular Plural
Präsens

1. Person 1. congelem

2. Person 2. congelēs

3. Person 3. congelet

1. Person 1. congelēmus

2. Person 2. congelētis

3. Person 3. congelent

Imperfekt

1. Person 1. congelārem

2. Person 2. congelārēs

3. Person 3. congelāret

1. Person 1. congelārēmus

2. Person 2. congelārētis

3. Person 3. congelārent

Perfekt

1. Person 1. congelāverim

2. Person 2. congelāveris

3. Person 3. congelāverit

1. Person 1. congelāverimus

2. Person 2. congelāveritis

3. Person 3. congelāverint

Plusquamperfekt

1. Person 1. congelāvissem

2. Person 2. congelāvissēs

3. Person 3. congelāvisset

1. Person 1. congelāvissēmus

2. Person 2. congelāvissētis

3. Person 3. congelāvissent

Imperativ Singular Plural
Präsens

congelā!

congelāte!

Futur

2. Person 2. congelāto!

3. Person 3. congelāto!

2. Person 2. congelātōte!

3. Person 3. congelanto!

Infinitiv
Präsens

congelāre

Perfekt

congelāvisse

Futur

congelātūrum, am, um esse

Partizip
Präsens

congelāns, congelantis

Futur

congelātūrus, a, um

Gerundium
Genitiv

congelandī

Dativ

congelandō

Akkusativ

ad congelandum

Ablativ

congelandō

Supinum
congelātum
congelare
intransitives Verb v/i <ō, āvī, ātum 1.>P. Ovidius Naso Ov.

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

  • zufrieren, sich verhärten
    con-gelāre
    con-gelāre

Konjugation

Aktiv
Indikativ Singular Plural
Präsens

1. Person 1. congelō

2. Person 2. congelās

3. Person 3. congelat

1. Person 1. congelāmus

2. Person 2. congelātis

3. Person 3. congelant

Futur

1. Person 1. congelābō

2. Person 2. congelābis

3. Person 3. congelābit

1. Person 1. congelābimus

2. Person 2. congelābitis

3. Person 3. congelābunt

Imperfekt

1. Person 1. congelābam

2. Person 2. congelābās

3. Person 3. congelābat

1. Person 1. congelābāmus

2. Person 2. congelābātis

3. Person 3. congelābant

Perfekt

1. Person 1. congelāvī

2. Person 2. congelāvisti

3. Person 3. congelāvit

1. Person 1. congelāvimus

2. Person 2. congelāvistis

3. Person 3. congelāvērunt

Futur 2

1. Person 1. congelāverō

2. Person 2. congelāveris

3. Person 3. congelāverit

1. Person 1. congelāverimus

2. Person 2. congelāveritis

3. Person 3. congelāverint

Plusquamperfekt

1. Person 1. congelāveram

2. Person 2. congelāverās

3. Person 3. congelāverat

1. Person 1. congelāverāmus

2. Person 2. congelāverātis

3. Person 3. congelāverant

Konjunktiv Singular Plural
Präsens

1. Person 1. congelem

2. Person 2. congelēs

3. Person 3. congelet

1. Person 1. congelēmus

2. Person 2. congelētis

3. Person 3. congelent

Imperfekt

1. Person 1. congelārem

2. Person 2. congelārēs

3. Person 3. congelāret

1. Person 1. congelārēmus

2. Person 2. congelārētis

3. Person 3. congelārent

Perfekt

1. Person 1. congelāverim

2. Person 2. congelāveris

3. Person 3. congelāverit

1. Person 1. congelāverimus

2. Person 2. congelāveritis

3. Person 3. congelāverint

Plusquamperfekt

1. Person 1. congelāvissem

2. Person 2. congelāvissēs

3. Person 3. congelāvisset

1. Person 1. congelāvissēmus

2. Person 2. congelāvissētis

3. Person 3. congelāvissent

Imperativ Singular Plural
Präsens

congelā!

congelāte!

Futur

2. Person 2. congelāto!

3. Person 3. congelāto!

2. Person 2. congelātōte!

3. Person 3. congelanto!

Infinitiv
Präsens

congelāre

Perfekt

congelāvisse

Futur

congelātūrum, am, um esse

Partizip
Präsens

congelāns, congelantis

Futur

congelātūrus, a, um

Gerundium
Genitiv

congelandī

Dativ

congelandō

Akkusativ

ad congelandum

Ablativ

congelandō

Supinum
congelātum
contemerare
<ō, āvī, ātum 1.>P. Ovidius Naso Ov.,M. Valerius Martialis Mart.

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

  • beflecken, entweihen
    con-temerāre
    con-temerāre

Konjugation

Aktiv
Indikativ Singular Plural
Präsens

1. Person 1. contemerō

2. Person 2. contemerās

3. Person 3. contemerat

1. Person 1. contemerāmus

2. Person 2. contemerātis

3. Person 3. contemerant

Futur

1. Person 1. contemerābō

2. Person 2. contemerābis

3. Person 3. contemerābit

1. Person 1. contemerābimus

2. Person 2. contemerābitis

3. Person 3. contemerābunt

Imperfekt

1. Person 1. contemerābam

2. Person 2. contemerābās

3. Person 3. contemerābat

1. Person 1. contemerābāmus

2. Person 2. contemerābātis

3. Person 3. contemerābant

Perfekt

1. Person 1. contemerāvī

2. Person 2. contemerāvisti

3. Person 3. contemerāvit

1. Person 1. contemerāvimus

2. Person 2. contemerāvistis

3. Person 3. contemerāvērunt

Futur 2

1. Person 1. contemerāverō

2. Person 2. contemerāveris

3. Person 3. contemerāverit

1. Person 1. contemerāverimus

2. Person 2. contemerāveritis

3. Person 3. contemerāverint

Plusquamperfekt

1. Person 1. contemerāveram

2. Person 2. contemerāverās

3. Person 3. contemerāverat

1. Person 1. contemerāverāmus

2. Person 2. contemerāverātis

3. Person 3. contemerāverant

Konjunktiv Singular Plural
Präsens

1. Person 1. contemerem

2. Person 2. contemerēs

3. Person 3. contemeret

1. Person 1. contemerēmus

2. Person 2. contemerētis

3. Person 3. contemerent

Imperfekt

1. Person 1. contemerārem

2. Person 2. contemerārēs

3. Person 3. contemerāret

1. Person 1. contemerārēmus

2. Person 2. contemerārētis

3. Person 3. contemerārent

Perfekt

1. Person 1. contemerāverim

2. Person 2. contemerāveris

3. Person 3. contemerāverit

1. Person 1. contemerāverimus

2. Person 2. contemerāveritis

3. Person 3. contemerāverint

Plusquamperfekt

1. Person 1. contemerāvissem

2. Person 2. contemerāvissēs

3. Person 3. contemerāvisset

1. Person 1. contemerāvissēmus

2. Person 2. contemerāvissētis

3. Person 3. contemerāvissent

Imperativ Singular Plural
Präsens

contemerā!

contemerāte!

Futur

2. Person 2. contemerāto!

3. Person 3. contemerāto!

2. Person 2. contemerātōte!

3. Person 3. contemeranto!

Infinitiv
Präsens

contemerāre

Perfekt

contemerāvisse

Futur

contemerātūrum, am, um esse

Partizip
Präsens

contemerāns, contemerantis

Futur

contemerātūrus, a, um

Gerundium
Genitiv

contemerandī

Dativ

contemerandō

Akkusativ

ad contemerandum

Ablativ

contemerandō

Supinum
contemerātum
conticiscere
<ticīscō, ticuī, - 3.>

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

Konjugation

Aktiv
Indikativ Singular Plural
Präsens

1. Person 1. conticīscō

2. Person 2. conticīscis

3. Person 3. conticīscit

1. Person 1. conticīscimus

2. Person 2. conticīscitis

3. Person 3. conticīscunt

Futur

1. Person 1. conticīscam

2. Person 2. conticīsces

3. Person 3. conticīscet

1. Person 1. conticīscemus

2. Person 2. conticīscetis

3. Person 3. conticīscent

Imperfekt

1. Person 1. conticīscebam

2. Person 2. conticīscebās

3. Person 3. conticīscebat

1. Person 1. conticīscebāmus

2. Person 2. conticīscebātis

3. Person 3. conticīscebant

Perfekt

1. Person 1. conticuī

2. Person 2. conticuisti

3. Person 3. conticuit

1. Person 1. conticuimus

2. Person 2. conticuistis

3. Person 3. conticuērunt

Futur 2

1. Person 1. conticuerō

2. Person 2. conticueris

3. Person 3. conticuerit

1. Person 1. conticuerimus

2. Person 2. conticueritis

3. Person 3. conticuerint

Plusquamperfekt

1. Person 1. conticueram

2. Person 2. conticuerās

3. Person 3. conticuerat

1. Person 1. conticuerāmus

2. Person 2. conticuerātis

3. Person 3. conticuerant

Konjunktiv Singular Plural
Präsens

1. Person 1. conticīscam

2. Person 2. conticīscās

3. Person 3. conticīscat

1. Person 1. conticīscāmus

2. Person 2. conticīscātis

3. Person 3. conticīscant

Imperfekt

1. Person 1. conticīscerem

2. Person 2. conticīscerēs

3. Person 3. conticīsceret

1. Person 1. conticīscerēmus

2. Person 2. conticīscerētis

3. Person 3. conticīscerent

Perfekt

1. Person 1. conticuerim

2. Person 2. conticueris

3. Person 3. conticuerit

1. Person 1. conticuerimus

2. Person 2. conticueritis

3. Person 3. conticuerint

Plusquamperfekt

1. Person 1. conticuissem

2. Person 2. conticuissēs

3. Person 3. conticuisset

1. Person 1. conticuissēmus

2. Person 2. conticuissētis

3. Person 3. conticuissent

Imperativ Singular Plural
Präsens

conticīsce!

conticīscite!

Futur

2. Person 2. conticīscito!

3. Person 3. conticīscito!

2. Person 2. conticīscitōte!

3. Person 3. conticīscunto!

Infinitiv
Präsens

conticīscere

Perfekt

conticuisse

Futur

-

Partizip
Präsens

conticīscens, conticīscentis

Futur

-

Gerundium
Genitiv

conticīscendī

Dativ

conticīscendō

Akkusativ

ad conticīscendum

Ablativ

conticīscendō

Supinum
-
contudi

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

contusus
Partizip Perfekt Passiv PPP <a, um>

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

conventus
Partizip Perfekt Passiv PPP <a, um>

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

converrere
<verrō, verrī, versum 3.>

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

  • zusammenkehren
    con-verrere
    con-verrere
  • zusammenscharren
    con-verrere figurativ, in übertragenem Sinnfig
    con-verrere figurativ, in übertragenem Sinnfig
  • auskehren
    con-verrere (vorklassischvkl.)
    con-verrere (vorklassischvkl.)
  • durchprügeln
    con-verrere (vorklassischvkl.) humorvoll, scherzhafthum
    con-verrere (vorklassischvkl.) humorvoll, scherzhafthum

Konjugation

Aktiv
Indikativ Singular Plural
Präsens

1. Person 1. converrō

2. Person 2. converris

3. Person 3. converrit

1. Person 1. converrimus

2. Person 2. converritis

3. Person 3. converrunt

Futur

1. Person 1. converram

2. Person 2. converres

3. Person 3. converret

1. Person 1. converremus

2. Person 2. converretis

3. Person 3. converrent

Imperfekt

1. Person 1. converrebam

2. Person 2. converrebās

3. Person 3. converrebat

1. Person 1. converrebāmus

2. Person 2. converrebātis

3. Person 3. converrebant

Perfekt

1. Person 1. converrī

2. Person 2. converristi

3. Person 3. converrit

1. Person 1. converrimus

2. Person 2. converristis

3. Person 3. converrērunt

Futur 2

1. Person 1. converrerō

2. Person 2. converreris

3. Person 3. converrerit

1. Person 1. converrerimus

2. Person 2. converreritis

3. Person 3. converrerint

Plusquamperfekt

1. Person 1. converreram

2. Person 2. converrerās

3. Person 3. converrerat

1. Person 1. converrerāmus

2. Person 2. converrerātis

3. Person 3. converrerant

Konjunktiv Singular Plural
Präsens

1. Person 1. converram

2. Person 2. converrās

3. Person 3. converrat

1. Person 1. converrāmus

2. Person 2. converrātis

3. Person 3. converrant

Imperfekt

1. Person 1. converrerem

2. Person 2. converrerēs

3. Person 3. converreret

1. Person 1. converrerēmus

2. Person 2. converrerētis

3. Person 3. converrerent

Perfekt

1. Person 1. converrerim

2. Person 2. converreris

3. Person 3. converrerit

1. Person 1. converrerimus

2. Person 2. converreritis

3. Person 3. converrerint

Plusquamperfekt

1. Person 1. converrissem

2. Person 2. converrissēs

3. Person 3. converrisset

1. Person 1. converrissēmus

2. Person 2. converrissētis

3. Person 3. converrissent

Imperativ Singular Plural
Präsens

converre!

converrite!

Futur

2. Person 2. converrito!

3. Person 3. converrito!

2. Person 2. converritōte!

3. Person 3. converrunto!

Infinitiv
Präsens

converrere

Perfekt

converrisse

Futur

conversūrum, am, um esse

Partizip
Präsens

converrens, converrentis

Futur

conversūrus, a, um

Gerundium
Genitiv

converrendī

Dativ

converrendō

Akkusativ

ad converrendum

Ablativ

converrendō

Supinum
conversum