enitescere
<nitēscō, nituī, - 3.> ||enitere|| (unklassischunkl.)Übersicht aller Übersetzungen
- ēnitēscere → siehe „ē-nitēre“ēnitēscere → siehe „ē-nitēre“
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. ēnitēscō 2. Person 2. ēnitēscis 3. Person 3. ēnitēscit | 1. Person 1. ēnitēscimus 2. Person 2. ēnitēscitis 3. Person 3. ēnitēscunt |
| Futur | 1. Person 1. ēnitēscam 2. Person 2. ēnitēsces 3. Person 3. ēnitēscet | 1. Person 1. ēnitēscemus 2. Person 2. ēnitēscetis 3. Person 3. ēnitēscent |
| Imperfekt | 1. Person 1. ēnitēscebam 2. Person 2. ēnitēscebās 3. Person 3. ēnitēscebat | 1. Person 1. ēnitēscebāmus 2. Person 2. ēnitēscebātis 3. Person 3. ēnitēscebant |
| Perfekt | 1. Person 1. ēnituī 2. Person 2. ēnituisti 3. Person 3. ēnituit | 1. Person 1. ēnituimus 2. Person 2. ēnituistis 3. Person 3. ēnituērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. ēnituerō 2. Person 2. ēnitueris 3. Person 3. ēnituerit | 1. Person 1. ēnituerimus 2. Person 2. ēnitueritis 3. Person 3. ēnituerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. ēnitueram 2. Person 2. ēnituerās 3. Person 3. ēnituerat | 1. Person 1. ēnituerāmus 2. Person 2. ēnituerātis 3. Person 3. ēnituerant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. ēnitēscam 2. Person 2. ēnitēscās 3. Person 3. ēnitēscat | 1. Person 1. ēnitēscāmus 2. Person 2. ēnitēscātis 3. Person 3. ēnitēscant |
| Imperfekt | 1. Person 1. ēnitēscerem 2. Person 2. ēnitēscerēs 3. Person 3. ēnitēsceret | 1. Person 1. ēnitēscerēmus 2. Person 2. ēnitēscerētis 3. Person 3. ēnitēscerent |
| Perfekt | 1. Person 1. ēnituerim 2. Person 2. ēnitueris 3. Person 3. ēnituerit | 1. Person 1. ēnituerimus 2. Person 2. ēnitueritis 3. Person 3. ēnituerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. ēnituissem 2. Person 2. ēnituissēs 3. Person 3. ēnituisset | 1. Person 1. ēnituissēmus 2. Person 2. ēnituissētis 3. Person 3. ēnituissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | ēnitēsce! | ēnitēscite! |
| Futur | 2. Person 2. ēnitēscito! 3. Person 3. ēnitēscito! | 2. Person 2. ēnitēscitōte! 3. Person 3. ēnitēscunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | ēnitēscere |
| Perfekt | ēnituisse |
| Futur | - |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | ēnitēscens, ēnitēscentis |
| Futur | - |
Gerundium
| Genitiv | ēnitēscendī |
|---|---|
| Dativ | ēnitēscendō |
| Akkusativ | ad ēnitēscendum |
| Ablativ | ēnitēscendō |
Supinum
| - |