enavigare
intransitives Verb v/i <ō, āvī, ātum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
- absegeln, hinausfahrenē-nāvigāreē-nāvigāre
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. ēnāvigō 2. Person 2. ēnāvigās 3. Person 3. ēnāvigat | 1. Person 1. ēnāvigāmus 2. Person 2. ēnāvigātis 3. Person 3. ēnāvigant |
| Futur | 1. Person 1. ēnāvigābō 2. Person 2. ēnāvigābis 3. Person 3. ēnāvigābit | 1. Person 1. ēnāvigābimus 2. Person 2. ēnāvigābitis 3. Person 3. ēnāvigābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. ēnāvigābam 2. Person 2. ēnāvigābās 3. Person 3. ēnāvigābat | 1. Person 1. ēnāvigābāmus 2. Person 2. ēnāvigābātis 3. Person 3. ēnāvigābant |
| Perfekt | 1. Person 1. ēnāvigāvī 2. Person 2. ēnāvigāvisti 3. Person 3. ēnāvigāvit | 1. Person 1. ēnāvigāvimus 2. Person 2. ēnāvigāvistis 3. Person 3. ēnāvigāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. ēnāvigāverō 2. Person 2. ēnāvigāveris 3. Person 3. ēnāvigāverit | 1. Person 1. ēnāvigāverimus 2. Person 2. ēnāvigāveritis 3. Person 3. ēnāvigāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. ēnāvigāveram 2. Person 2. ēnāvigāverās 3. Person 3. ēnāvigāverat | 1. Person 1. ēnāvigāverāmus 2. Person 2. ēnāvigāverātis 3. Person 3. ēnāvigāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. ēnāvigem 2. Person 2. ēnāvigēs 3. Person 3. ēnāviget | 1. Person 1. ēnāvigēmus 2. Person 2. ēnāvigētis 3. Person 3. ēnāvigent |
| Imperfekt | 1. Person 1. ēnāvigārem 2. Person 2. ēnāvigārēs 3. Person 3. ēnāvigāret | 1. Person 1. ēnāvigārēmus 2. Person 2. ēnāvigārētis 3. Person 3. ēnāvigārent |
| Perfekt | 1. Person 1. ēnāvigāverim 2. Person 2. ēnāvigāveris 3. Person 3. ēnāvigāverit | 1. Person 1. ēnāvigāverimus 2. Person 2. ēnāvigāveritis 3. Person 3. ēnāvigāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. ēnāvigāvissem 2. Person 2. ēnāvigāvissēs 3. Person 3. ēnāvigāvisset | 1. Person 1. ēnāvigāvissēmus 2. Person 2. ēnāvigāvissētis 3. Person 3. ēnāvigāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | ēnāvigā! | ēnāvigāte! |
| Futur | 2. Person 2. ēnāvigāto! 3. Person 3. ēnāvigāto! | 2. Person 2. ēnāvigātōte! 3. Person 3. ēnāviganto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | ēnāvigāre |
| Perfekt | ēnāvigāvisse |
| Futur | ēnāvigātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | ēnāvigāns, ēnāvigantis |
| Futur | ēnāvigātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | ēnāvigandī |
|---|---|
| Dativ | ēnāvigandō |
| Akkusativ | ad ēnāvigandum |
| Ablativ | ēnāvigandō |
Supinum
| ēnāvigātum |
enavigare
transitives Verb v/t <ō, āvī, ātum 1.> poetischpoetÜbersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. ēnāvigō 2. Person 2. ēnāvigās 3. Person 3. ēnāvigat | 1. Person 1. ēnāvigāmus 2. Person 2. ēnāvigātis 3. Person 3. ēnāvigant |
| Futur | 1. Person 1. ēnāvigābō 2. Person 2. ēnāvigābis 3. Person 3. ēnāvigābit | 1. Person 1. ēnāvigābimus 2. Person 2. ēnāvigābitis 3. Person 3. ēnāvigābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. ēnāvigābam 2. Person 2. ēnāvigābās 3. Person 3. ēnāvigābat | 1. Person 1. ēnāvigābāmus 2. Person 2. ēnāvigābātis 3. Person 3. ēnāvigābant |
| Perfekt | 1. Person 1. ēnāvigāvī 2. Person 2. ēnāvigāvisti 3. Person 3. ēnāvigāvit | 1. Person 1. ēnāvigāvimus 2. Person 2. ēnāvigāvistis 3. Person 3. ēnāvigāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. ēnāvigāverō 2. Person 2. ēnāvigāveris 3. Person 3. ēnāvigāverit | 1. Person 1. ēnāvigāverimus 2. Person 2. ēnāvigāveritis 3. Person 3. ēnāvigāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. ēnāvigāveram 2. Person 2. ēnāvigāverās 3. Person 3. ēnāvigāverat | 1. Person 1. ēnāvigāverāmus 2. Person 2. ēnāvigāverātis 3. Person 3. ēnāvigāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. ēnāvigem 2. Person 2. ēnāvigēs 3. Person 3. ēnāviget | 1. Person 1. ēnāvigēmus 2. Person 2. ēnāvigētis 3. Person 3. ēnāvigent |
| Imperfekt | 1. Person 1. ēnāvigārem 2. Person 2. ēnāvigārēs 3. Person 3. ēnāvigāret | 1. Person 1. ēnāvigārēmus 2. Person 2. ēnāvigārētis 3. Person 3. ēnāvigārent |
| Perfekt | 1. Person 1. ēnāvigāverim 2. Person 2. ēnāvigāveris 3. Person 3. ēnāvigāverit | 1. Person 1. ēnāvigāverimus 2. Person 2. ēnāvigāveritis 3. Person 3. ēnāvigāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. ēnāvigāvissem 2. Person 2. ēnāvigāvissēs 3. Person 3. ēnāvigāvisset | 1. Person 1. ēnāvigāvissēmus 2. Person 2. ēnāvigāvissētis 3. Person 3. ēnāvigāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | ēnāvigā! | ēnāvigāte! |
| Futur | 2. Person 2. ēnāvigāto! 3. Person 3. ēnāvigāto! | 2. Person 2. ēnāvigātōte! 3. Person 3. ēnāviganto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | ēnāvigāre |
| Perfekt | ēnāvigāvisse |
| Futur | ēnāvigātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | ēnāvigāns, ēnāvigantis |
| Futur | ēnāvigātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | ēnāvigandī |
|---|---|
| Dativ | ēnāvigandō |
| Akkusativ | ad ēnāvigandum |
| Ablativ | ēnāvigandō |
Supinum
| ēnāvigātum |