emanere
<maneō, mānsī, mānsum 2.> poetischpoet (nachklassischnachkl.)Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. ēmanēō 2. Person 2. ēmanēs 3. Person 3. ēmanēt | 1. Person 1. ēmanēmus 2. Person 2. ēmanētis 3. Person 3. ēmanēnt |
Futur | 1. Person 1. ēmanēbō 2. Person 2. ēmanēbis 3. Person 3. ēmanēbit | 1. Person 1. ēmanēbimus 2. Person 2. ēmanēbitis 3. Person 3. ēmanēbunt |
Imperfekt | 1. Person 1. ēmanēbam 2. Person 2. ēmanēbās 3. Person 3. ēmanēbat | 1. Person 1. ēmanēbāmus 2. Person 2. ēmanēbātis 3. Person 3. ēmanēbant |
Perfekt | 1. Person 1. ēmansī 2. Person 2. ēmansisti 3. Person 3. ēmansit | 1. Person 1. ēmansimus 2. Person 2. ēmansistis 3. Person 3. ēmansērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. ēmanserō 2. Person 2. ēmanseris 3. Person 3. ēmanserit | 1. Person 1. ēmanserimus 2. Person 2. ēmanseritis 3. Person 3. ēmanserint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. ēmanseram 2. Person 2. ēmanserās 3. Person 3. ēmanserat | 1. Person 1. ēmanserāmus 2. Person 2. ēmanserātis 3. Person 3. ēmanserant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. ēmanēam 2. Person 2. ēmanēās 3. Person 3. ēmanēat | 1. Person 1. ēmanēāmus 2. Person 2. ēmanēātis 3. Person 3. ēmanēant |
Imperfekt | 1. Person 1. ēmanērem 2. Person 2. ēmanērēs 3. Person 3. ēmanēret | 1. Person 1. ēmanērēmus 2. Person 2. ēmanērētis 3. Person 3. ēmanērent |
Perfekt | 1. Person 1. ēmanserim 2. Person 2. ēmanseris 3. Person 3. ēmanserit | 1. Person 1. ēmanserimus 2. Person 2. ēmanseritis 3. Person 3. ēmanserint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. ēmansissem 2. Person 2. ēmansissēs 3. Person 3. ēmansisset | 1. Person 1. ēmansissēmus 2. Person 2. ēmansissētis 3. Person 3. ēmansissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | ēmanē! | ēmanēte! |
Futur | 2. Person 2. ēmanēto! 3. Person 3. ēmanēto! | 2. Person 2. ēmanētōte! 3. Person 3. ēmanēnto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | ēmanēre |
Perfekt | ēmansisse |
Futur | ēmansūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | ēmanēns, ēmanēntis |
Futur | ēmansūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | ēmanēndī |
---|---|
Dativ | ēmanēndō |
Akkusativ | ad ēmanēndum |
Ablativ | ēmanēndō |
Supinum
ēmansum |