emacerare
<ō, e-macerare, ātum 1.> (nachklassischnachkl.)Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. ēmacerō 2. Person 2. ēmacerās 3. Person 3. ēmacerat | 1. Person 1. ēmacerāmus 2. Person 2. ēmacerātis 3. Person 3. ēmacerant |
Futur | 1. Person 1. ēmacerābō 2. Person 2. ēmacerābis 3. Person 3. ēmacerābit | 1. Person 1. ēmacerābimus 2. Person 2. ēmacerābitis 3. Person 3. ēmacerābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. ēmacerābam 2. Person 2. ēmacerābās 3. Person 3. ēmacerābat | 1. Person 1. ēmacerābāmus 2. Person 2. ēmacerābātis 3. Person 3. ēmacerābant |
Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Futur 2 | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. ēmacerem 2. Person 2. ēmacerēs 3. Person 3. ēmaceret | 1. Person 1. ēmacerēmus 2. Person 2. ēmacerētis 3. Person 3. ēmacerent |
Imperfekt | 1. Person 1. ēmacerārem 2. Person 2. ēmacerārēs 3. Person 3. ēmacerāret | 1. Person 1. ēmacerārēmus 2. Person 2. ēmacerārētis 3. Person 3. ēmacerārent |
Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | ēmacerā! | ēmacerāte! |
Futur | 2. Person 2. ēmacerāto! 3. Person 3. ēmacerāto! | 2. Person 2. ēmacerātōte! 3. Person 3. ēmaceranto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | ēmacerāre |
Perfekt | - |
Futur | ēmacerātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | ēmacerāns, ēmacerantis |
Futur | ēmacerātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | ēmacerandī |
---|---|
Dativ | ēmacerandō |
Akkusativ | ad ēmacerandum |
Ablativ | ēmacerandō |
Supinum
ēmacerātum |