effricare
<fricō, (frixī, fricātum) 1.> (nachklassischnachkl.)Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. effricō 2. Person 2. effricās 3. Person 3. effricat | 1. Person 1. effricāmus 2. Person 2. effricātis 3. Person 3. effricant |
| Futur | 1. Person 1. effricābō 2. Person 2. effricābis 3. Person 3. effricābit | 1. Person 1. effricābimus 2. Person 2. effricābitis 3. Person 3. effricābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. effricābam 2. Person 2. effricābās 3. Person 3. effricābat | 1. Person 1. effricābāmus 2. Person 2. effricābātis 3. Person 3. effricābant |
| Perfekt | 1. Person 1. effricāvī 2. Person 2. effricāvisti 3. Person 3. effricāvit | 1. Person 1. effricāvimus 2. Person 2. effricāvistis 3. Person 3. effricāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. effricāverō 2. Person 2. effricāveris 3. Person 3. effricāverit | 1. Person 1. effricāverimus 2. Person 2. effricāveritis 3. Person 3. effricāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. effricāveram 2. Person 2. effricāverās 3. Person 3. effricāverat | 1. Person 1. effricāverāmus 2. Person 2. effricāverātis 3. Person 3. effricāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. effricem 2. Person 2. effricēs 3. Person 3. effricet | 1. Person 1. effricēmus 2. Person 2. effricētis 3. Person 3. effricent |
| Imperfekt | 1. Person 1. effricārem 2. Person 2. effricārēs 3. Person 3. effricāret | 1. Person 1. effricārēmus 2. Person 2. effricārētis 3. Person 3. effricārent |
| Perfekt | 1. Person 1. effricāverim 2. Person 2. effricāveris 3. Person 3. effricāverit | 1. Person 1. effricāverimus 2. Person 2. effricāveritis 3. Person 3. effricāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. effricāvissem 2. Person 2. effricāvissēs 3. Person 3. effricāvisset | 1. Person 1. effricāvissēmus 2. Person 2. effricāvissētis 3. Person 3. effricāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | effricā! | effricāte! |
| Futur | 2. Person 2. effricāto! 3. Person 3. effricāto! | 2. Person 2. effricātōte! 3. Person 3. effricanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | effricāre |
| Perfekt | effricāvisse |
| Futur | effricātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | effricāns, effricantis |
| Futur | effricātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | effricandī |
|---|---|
| Dativ | effricandō |
| Akkusativ | ad effricandum |
| Ablativ | effricandō |
Supinum
| effricātum |