Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. effodiō 2. Person 2. effodis 3. Person 3. effodit | 1. Person 1. effodimus 2. Person 2. effoditis 3. Person 3. effodiunt |
| Futur | 1. Person 1. effodiam 2. Person 2. effodiēs 3. Person 3. effodiet | 1. Person 1. effodiēmus 2. Person 2. effodiētis 3. Person 3. effodient |
| Imperfekt | 1. Person 1. effodiēbam 2. Person 2. effodiēbās 3. Person 3. effodiēbat | 1. Person 1. effodiēbāmus 2. Person 2. effodiēbātis 3. Person 3. effodiēbant |
| Perfekt | 1. Person 1. effōdī 2. Person 2. effōdīsti 3. Person 3. effōdit | 1. Person 1. effōdimus 2. Person 2. effōdīstis 3. Person 3. effōdērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. effōderō 2. Person 2. effōderis 3. Person 3. effōderit | 1. Person 1. effōderimus 2. Person 2. effōderitis 3. Person 3. effōderint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. effōderam 2. Person 2. effōderās 3. Person 3. effōderat | 1. Person 1. effōderāmus 2. Person 2. effōderātis 3. Person 3. effōderant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. effodiam 2. Person 2. effodiās 3. Person 3. effodiat | 1. Person 1. effodiāmus 2. Person 2. effodiātis 3. Person 3. effodiant |
| Imperfekt | 1. Person 1. effoderem 2. Person 2. effoderēs 3. Person 3. effoderet | 1. Person 1. effoderēmus 2. Person 2. effoderētis 3. Person 3. effoderent |
| Perfekt | 1. Person 1. effōderim 2. Person 2. effōderis 3. Person 3. effōderit | 1. Person 1. effōderimus 2. Person 2. effōderitis 3. Person 3. effōderint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. effōdīssem 2. Person 2. effōdīssēs 3. Person 3. effōdīsset | 1. Person 1. effōdissēmus 2. Person 2. effōdissētis 3. Person 3. effōdīssent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | effode! | effodite! |
| Futur | 2. Person 2. effodito! 3. Person 3. effodito! | 2. Person 2. effoditōte! 3. Person 3. effodiūnto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | effodere |
| Perfekt | effōdīsse |
| Futur | effossūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | effodiēns, effodiēntis |
| Futur | effossūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | effodiēndī |
|---|---|
| Dativ | effodiēndō |
| Akkusativ | ad effodiēndum |
| Ablativ | effodiēndō |
Supinum
| effossum |