effligere
<flīgō, flīxī, flīctum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- totschlagen, umbringenef-flīgereef-flīgere
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. efflīgō 2. Person 2. efflīgis 3. Person 3. efflīgit | 1. Person 1. efflīgimus 2. Person 2. efflīgitis 3. Person 3. efflīgunt |
Futur | 1. Person 1. efflīgam 2. Person 2. efflīges 3. Person 3. efflīget | 1. Person 1. efflīgemus 2. Person 2. efflīgetis 3. Person 3. efflīgent |
Imperfekt | 1. Person 1. efflīgebam 2. Person 2. efflīgebās 3. Person 3. efflīgebat | 1. Person 1. efflīgebāmus 2. Person 2. efflīgebātis 3. Person 3. efflīgebant |
Perfekt | 1. Person 1. efflīxī 2. Person 2. efflīxisti 3. Person 3. efflīxit | 1. Person 1. efflīximus 2. Person 2. efflīxistis 3. Person 3. efflīxērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. efflīxerō 2. Person 2. efflīxeris 3. Person 3. efflīxerit | 1. Person 1. efflīxerimus 2. Person 2. efflīxeritis 3. Person 3. efflīxerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. efflīxeram 2. Person 2. efflīxerās 3. Person 3. efflīxerat | 1. Person 1. efflīxerāmus 2. Person 2. efflīxerātis 3. Person 3. efflīxerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. efflīgam 2. Person 2. efflīgās 3. Person 3. efflīgat | 1. Person 1. efflīgāmus 2. Person 2. efflīgātis 3. Person 3. efflīgant |
Imperfekt | 1. Person 1. efflīgerem 2. Person 2. efflīgerēs 3. Person 3. efflīgeret | 1. Person 1. efflīgerēmus 2. Person 2. efflīgerētis 3. Person 3. efflīgerent |
Perfekt | 1. Person 1. efflīxerim 2. Person 2. efflīxeris 3. Person 3. efflīxerit | 1. Person 1. efflīxerimus 2. Person 2. efflīxeritis 3. Person 3. efflīxerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. efflīxissem 2. Person 2. efflīxissēs 3. Person 3. efflīxisset | 1. Person 1. efflīxissēmus 2. Person 2. efflīxissētis 3. Person 3. efflīxissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | efflīge! | efflīgite! |
Futur | 2. Person 2. efflīgito! 3. Person 3. efflīgito! | 2. Person 2. efflīgitōte! 3. Person 3. efflīgunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | efflīgere |
Perfekt | efflīxisse |
Futur | efflīctūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | efflīgens, efflīgentis |
Futur | efflīctūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | efflīgendī |
---|---|
Dativ | efflīgendō |
Akkusativ | ad efflīgendum |
Ablativ | efflīgendō |
Supinum
efflīctum |