effercire
<ferciō, fersī, fertum 4.>Übersicht aller Übersetzungen
- ef-fercīre → siehe „ef-farcīre“ef-fercīre → siehe „ef-farcīre“
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. effercīō 2. Person 2. effercīs 3. Person 3. effercīt | 1. Person 1. effercīmus 2. Person 2. effercītis 3. Person 3. effercīunt |
| Futur | 1. Person 1. effercīam 2. Person 2. effercīes 3. Person 3. effercīet | 1. Person 1. effercīemus 2. Person 2. effercīetis 3. Person 3. effercīent |
| Imperfekt | 1. Person 1. effercīebam 2. Person 2. effercīebās 3. Person 3. effercīebat | 1. Person 1. effercīebāmus 2. Person 2. effercīebātis 3. Person 3. effercīebant |
| Perfekt | 1. Person 1. effersī 2. Person 2. effersisti 3. Person 3. effersit | 1. Person 1. effersimus 2. Person 2. effersistis 3. Person 3. effersērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. efferserō 2. Person 2. efferseris 3. Person 3. efferserit | 1. Person 1. efferserimus 2. Person 2. efferseritis 3. Person 3. efferserint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. efferseram 2. Person 2. efferserās 3. Person 3. efferserat | 1. Person 1. efferserāmus 2. Person 2. efferserātis 3. Person 3. efferserant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. effercīam 2. Person 2. effercīās 3. Person 3. effercīat | 1. Person 1. effercīāmus 2. Person 2. effercīātis 3. Person 3. effercīant |
| Imperfekt | 1. Person 1. effercīrem 2. Person 2. effercīrēs 3. Person 3. effercīret | 1. Person 1. effercīrēmus 2. Person 2. effercīrētis 3. Person 3. effercīrent |
| Perfekt | 1. Person 1. efferserim 2. Person 2. efferseris 3. Person 3. efferserit | 1. Person 1. efferserimus 2. Person 2. efferseritis 3. Person 3. efferserint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. effersissem 2. Person 2. effersissēs 3. Person 3. effersisset | 1. Person 1. effersissēmus 2. Person 2. effersissētis 3. Person 3. effersissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | effercī! | effercīte! |
| Futur | 2. Person 2. effercīto! 3. Person 3. effercīto! | 2. Person 2. effercītōte! 3. Person 3. effercīunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | effercīre |
| Perfekt | effersisse |
| Futur | effertūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | effercīens, effercīentis |
| Futur | effe&rmacr;tūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | effercīendī |
|---|---|
| Dativ | effercīendō |
| Akkusativ | ad effercīendum |
| Ablativ | effercīendō |
Supinum
| effertum |