dissultare
<ō, dis-sultare, - 1.> ||dissilire||Übersicht aller Übersetzungen
- zerspringen, berstendis-sultāre poetischpoetdis-sultāre poetischpoet
- sich überallhin verbreitendis-sultāre figurativ, in übertragenem Sinnfigdis-sultāre figurativ, in übertragenem Sinnfig
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. dissultō 2. Person 2. dissultās 3. Person 3. dissultat | 1. Person 1. dissultāmus 2. Person 2. dissultātis 3. Person 3. dissultant |
Futur | 1. Person 1. dissultābō 2. Person 2. dissultābis 3. Person 3. dissultābit | 1. Person 1. dissultābimus 2. Person 2. dissultābitis 3. Person 3. dissultābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. dissultābam 2. Person 2. dissultābās 3. Person 3. dissultābat | 1. Person 1. dissultābāmus 2. Person 2. dissultābātis 3. Person 3. dissultābant |
Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Futur 2 | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. dissultem 2. Person 2. dissultēs 3. Person 3. dissultet | 1. Person 1. dissultēmus 2. Person 2. dissultētis 3. Person 3. dissultent |
Imperfekt | 1. Person 1. dissultārem 2. Person 2. dissultārēs 3. Person 3. dissultāret | 1. Person 1. dissultārēmus 2. Person 2. dissultārētis 3. Person 3. dissultārent |
Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | dissultā! | dissultāte! |
Futur | 2. Person 2. dissultāto! 3. Person 3. dissultāto! | 2. Person 2. dissultātōte! 3. Person 3. dissultanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | dissultāre |
Perfekt | - |
Futur | - |
Partizip | |
---|---|
Präsens | dissultāns, dissultantis |
Futur | - |
Gerundium
Genitiv | dissultandī |
---|---|
Dativ | dissultandō |
Akkusativ | ad dissultandum |
Ablativ | dissultandō |
Supinum
- |