dissuere
<suō, suī, sūtum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- allmählich auflösen (amicitiam eine Freundschaft)dis-sueredis-suere
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. dissuō 2. Person 2. dissuis 3. Person 3. dissuit | 1. Person 1. dissuimus 2. Person 2. dissuitis 3. Person 3. dissuunt |
Futur | 1. Person 1. dissuam 2. Person 2. dissues 3. Person 3. dissuet | 1. Person 1. dissuemus 2. Person 2. dissuetis 3. Person 3. dissuent |
Imperfekt | 1. Person 1. dissuebam 2. Person 2. dissuebās 3. Person 3. dissuebat | 1. Person 1. dissuebāmus 2. Person 2. dissuebātis 3. Person 3. dissuebant |
Perfekt | 1. Person 1. dissuī 2. Person 2. dissuisti 3. Person 3. dissuit | 1. Person 1. dissuimus 2. Person 2. dissuistis 3. Person 3. dissuērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. dissuerō 2. Person 2. dissueris 3. Person 3. dissuerit | 1. Person 1. dissuerimus 2. Person 2. dissueritis 3. Person 3. dissuerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. dissueram 2. Person 2. dissuerās 3. Person 3. dissuerat | 1. Person 1. dissuerāmus 2. Person 2. dissuerātis 3. Person 3. dissuerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. dissuam 2. Person 2. dissuās 3. Person 3. dissuat | 1. Person 1. dissuāmus 2. Person 2. dissuātis 3. Person 3. dissuant |
Imperfekt | 1. Person 1. dissuerem 2. Person 2. dissuerēs 3. Person 3. dissueret | 1. Person 1. dissuerēmus 2. Person 2. dissuerētis 3. Person 3. dissuerent |
Perfekt | 1. Person 1. dissuerim 2. Person 2. dissueris 3. Person 3. dissuerit | 1. Person 1. dissuerimus 2. Person 2. dissueritis 3. Person 3. dissuerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. dissuissem 2. Person 2. dissuissēs 3. Person 3. dissuisset | 1. Person 1. dissuissēmus 2. Person 2. dissuissētis 3. Person 3. dissuissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | dissue! | dissuite! |
Futur | 2. Person 2. dissuito! 3. Person 3. dissuito! | 2. Person 2. dissuitōte! 3. Person 3. dissuunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | dissuere |
Perfekt | dissuisse |
Futur | dissūtūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | dissuens, dissuentis |
Futur | dissūtūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | dissuendī |
---|---|
Dativ | dissuendō |
Akkusativ | ad dissuendum |
Ablativ | dissuendō |
Supinum
dissūtum |