dissociare
<ō, āvī, ātum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
- trennendis-sociāre figurativ, in übertragenem Sinnfigdis-sociāre figurativ, in übertragenem Sinnfig
- entzweiendis-sociāre figurativ, in übertragenem Sinnfigdis-sociāre figurativ, in übertragenem Sinnfig
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. dissociō 2. Person 2. dissociās 3. Person 3. dissociat | 1. Person 1. dissociāmus 2. Person 2. dissociātis 3. Person 3. dissociant |
Futur | 1. Person 1. dissociābō 2. Person 2. dissociābis 3. Person 3. dissociābit | 1. Person 1. dissociābimus 2. Person 2. dissociābitis 3. Person 3. dissociābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. dissociābam 2. Person 2. dissociābās 3. Person 3. dissociābat | 1. Person 1. dissociābāmus 2. Person 2. dissociābātis 3. Person 3. dissociābant |
Perfekt | 1. Person 1. dissociāvī 2. Person 2. dissociāvisti 3. Person 3. dissociāvit | 1. Person 1. dissociāvimus 2. Person 2. dissociāvistis 3. Person 3. dissociāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. dissociāverō 2. Person 2. dissociāveris 3. Person 3. dissociāverit | 1. Person 1. dissociāverimus 2. Person 2. dissociāveritis 3. Person 3. dissociāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. dissociāveram 2. Person 2. dissociāverās 3. Person 3. dissociāverat | 1. Person 1. dissociāverāmus 2. Person 2. dissociāverātis 3. Person 3. dissociāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. dissociem 2. Person 2. dissociēs 3. Person 3. dissociet | 1. Person 1. dissociēmus 2. Person 2. dissociētis 3. Person 3. dissocient |
Imperfekt | 1. Person 1. dissociārem 2. Person 2. dissociārēs 3. Person 3. dissociāret | 1. Person 1. dissociārēmus 2. Person 2. dissociārētis 3. Person 3. dissociārent |
Perfekt | 1. Person 1. dissociāverim 2. Person 2. dissociāveris 3. Person 3. dissociāverit | 1. Person 1. dissociāverimus 2. Person 2. dissociāveritis 3. Person 3. dissociāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. dissociāvissem 2. Person 2. dissociāvissēs 3. Person 3. dissociāvisset | 1. Person 1. dissociāvissēmus 2. Person 2. dissociāvissētis 3. Person 3. dissociāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | dissociā! | dissociāte! |
Futur | 2. Person 2. dissociāto! 3. Person 3. dissociāto! | 2. Person 2. dissociātōte! 3. Person 3. dissocianto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | dissociāre |
Perfekt | dissociāvisse |
Futur | dissociātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | dissociāns, dissociantis |
Futur | dissociātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | dissociandī |
---|---|
Dativ | dissociandō |
Akkusativ | ad dissociandum |
Ablativ | dissociandō |
Supinum
dissociātum |