dissipare
<ō, āvī, ātum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
- zerstreuen, verteilendis-sipāredis-sipāre
- zerstreuen, auseinandertreibendis-sipāredis-sipāre
- zerstören, zertrümmerndis-sipāredis-sipāre
- verbreitendis-sipāre figurativ, in übertragenem Sinnfigdis-sipāre figurativ, in übertragenem Sinnfig
- verschleudern, vergeuden (patrimonium das väterliche Erbe)dis-sipāre figurativ, in übertragenem Sinnfigdis-sipāre figurativ, in übertragenem Sinnfig
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. dissipō 2. Person 2. dissipās 3. Person 3. dissipat | 1. Person 1. dissipāmus 2. Person 2. dissipātis 3. Person 3. dissipant |
| Futur | 1. Person 1. dissipābō 2. Person 2. dissipābis 3. Person 3. dissipābit | 1. Person 1. dissipābimus 2. Person 2. dissipābitis 3. Person 3. dissipābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. dissipābam 2. Person 2. dissipābās 3. Person 3. dissipābat | 1. Person 1. dissipābāmus 2. Person 2. dissipābātis 3. Person 3. dissipābant |
| Perfekt | 1. Person 1. dissipāvī 2. Person 2. dissipāvisti 3. Person 3. dissipāvit | 1. Person 1. dissipāvimus 2. Person 2. dissipāvistis 3. Person 3. dissipāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. dissipāverō 2. Person 2. dissipāveris 3. Person 3. dissipāverit | 1. Person 1. dissipāverimus 2. Person 2. dissipāveritis 3. Person 3. dissipāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. dissipāveram 2. Person 2. dissipāverās 3. Person 3. dissipāverat | 1. Person 1. dissipāverāmus 2. Person 2. dissipāverātis 3. Person 3. dissipāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. dissipem 2. Person 2. dissipēs 3. Person 3. dissipet | 1. Person 1. dissipēmus 2. Person 2. dissipētis 3. Person 3. dissipent |
| Imperfekt | 1. Person 1. dissipārem 2. Person 2. dissipārēs 3. Person 3. dissipāret | 1. Person 1. dissipārēmus 2. Person 2. dissipārētis 3. Person 3. dissipārent |
| Perfekt | 1. Person 1. dissipāverim 2. Person 2. dissipāveris 3. Person 3. dissipāverit | 1. Person 1. dissipāverimus 2. Person 2. dissipāveritis 3. Person 3. dissipāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. dissipāvissem 2. Person 2. dissipāvissēs 3. Person 3. dissipāvisset | 1. Person 1. dissipāvissēmus 2. Person 2. dissipāvissētis 3. Person 3. dissipāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | dissipā! | dissipāte! |
| Futur | 2. Person 2. dissipāto! 3. Person 3. dissipāto! | 2. Person 2. dissipātōte! 3. Person 3. dissipanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | dissipāre |
| Perfekt | dissipāvisse |
| Futur | dissipātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | dissipāns, dissipantis |
| Futur | dissipātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | dissipandī |
|---|---|
| Dativ | dissipandō |
| Akkusativ | ad dissipandum |
| Ablativ | dissipandō |
Supinum
| dissipātum |