dissecare
<secō, secuī, sectum 1.> (nachklassischnachkl.)Übersicht aller Übersetzungen
- zerschneidendis-secāredis-secāre
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. dissecō 2. Person 2. dissecās 3. Person 3. dissecat | 1. Person 1. dissecāmus 2. Person 2. dissecātis 3. Person 3. dissecant |
Futur | 1. Person 1. dissecābō 2. Person 2. dissecābis 3. Person 3. dissecābit | 1. Person 1. dissecābimus 2. Person 2. dissecābitis 3. Person 3. dissecābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. dissecābam 2. Person 2. dissecābās 3. Person 3. dissecābat | 1. Person 1. dissecābāmus 2. Person 2. dissecābātis 3. Person 3. dissecābant |
Perfekt | 1. Person 1. dissecuī 2. Person 2. dissecuisti 3. Person 3. dissecuit | 1. Person 1. dissecuimus 2. Person 2. dissecuistis 3. Person 3. dissecuērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. dissecuerō 2. Person 2. dissecueris 3. Person 3. dissecuerit | 1. Person 1. dissecuerimus 2. Person 2. dissecueritis 3. Person 3. dissecuerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. dissecueram 2. Person 2. dissecuerās 3. Person 3. dissecuerat | 1. Person 1. dissecuerāmus 2. Person 2. dissecuerātis 3. Person 3. dissecuerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. dissecem 2. Person 2. dissecēs 3. Person 3. dissecet | 1. Person 1. dissecēmus 2. Person 2. dissecētis 3. Person 3. dissecent |
Imperfekt | 1. Person 1. dissecārem 2. Person 2. dissecārēs 3. Person 3. dissecāret | 1. Person 1. dissecārēmus 2. Person 2. dissecārētis 3. Person 3. dissecārent |
Perfekt | 1. Person 1. dissecuerim 2. Person 2. dissecueris 3. Person 3. dissecuerit | 1. Person 1. dissecuerimus 2. Person 2. dissecueritis 3. Person 3. dissecuerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. dissecuissem 2. Person 2. dissecuissēs 3. Person 3. dissecuisset | 1. Person 1. dissecuissēmus 2. Person 2. dissecuissētis 3. Person 3. dissecuissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | dissecā! | dissecāte! |
Futur | 2. Person 2. dissecāto! 3. Person 3. dissecāto! | 2. Person 2. dissecātōte! 3. Person 3. dissecanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | dissecāre |
Perfekt | dissecuisse |
Futur | dissectūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | dissecāns, dissecantis |
Futur | dissectūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | dissecandī |
---|---|
Dativ | dissecandō |
Akkusativ | ad dissecandum |
Ablativ | dissecandō |
Supinum
dissectum |