dissaepire
<saepiō, saepsī, saeptum 4.>Übersicht aller Übersetzungen
- trennen, abschließen (aliquid re etwas durch etwas)dis-saepīredis-saepīre
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. dissaepīō 2. Person 2. dissaepīs 3. Person 3. dissaepīt | 1. Person 1. dissaepīmus 2. Person 2. dissaepītis 3. Person 3. dissaepīunt |
Futur | 1. Person 1. dissaepīam 2. Person 2. dissaepīes 3. Person 3. dissaepīet | 1. Person 1. dissaepīemus 2. Person 2. dissaepīetis 3. Person 3. dissaepīent |
Imperfekt | 1. Person 1. dissaepīebam 2. Person 2. dissaepīebās 3. Person 3. dissaepīebat | 1. Person 1. dissaepīebāmus 2. Person 2. dissaepīebātis 3. Person 3. dissaepīebant |
Perfekt | 1. Person 1. dissaepsī 2. Person 2. dissaepsisti 3. Person 3. dissaepsit | 1. Person 1. dissaepsimus 2. Person 2. dissaepsistis 3. Person 3. dissaepsērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. dissaepserō 2. Person 2. dissaepseris 3. Person 3. dissaepserit | 1. Person 1. dissaepserimus 2. Person 2. dissaepseritis 3. Person 3. dissaepserint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. dissaepseram 2. Person 2. dissaepserās 3. Person 3. dissaepserat | 1. Person 1. dissaepserāmus 2. Person 2. dissaepserātis 3. Person 3. dissaepserant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. dissaepīam 2. Person 2. dissaepīās 3. Person 3. dissaepīat | 1. Person 1. dissaepīāmus 2. Person 2. dissaepīātis 3. Person 3. dissaepīant |
Imperfekt | 1. Person 1. dissaepīrem 2. Person 2. dissaepīrēs 3. Person 3. dissaepīret | 1. Person 1. dissaepīrēmus 2. Person 2. dissaepīrētis 3. Person 3. dissaepīrent |
Perfekt | 1. Person 1. dissaepserim 2. Person 2. dissaepseris 3. Person 3. dissaepserit | 1. Person 1. dissaepserimus 2. Person 2. dissaepseritis 3. Person 3. dissaepserint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. dissaepsissem 2. Person 2. dissaepsissēs 3. Person 3. dissaepsisset | 1. Person 1. dissaepsissēmus 2. Person 2. dissaepsissētis 3. Person 3. dissaepsissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | dissaepī! | dissaepīte! |
Futur | 2. Person 2. dissaepīto! 3. Person 3. dissaepīto! | 2. Person 2. dissaepītōte! 3. Person 3. dissaepīunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | dissaepīre |
Perfekt | dissaepsisse |
Futur | dissaeptūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | dissaepīens, dissaepīentis |
Futur | dissaeptūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | dissaepīendī |
---|---|
Dativ | dissaepīendō |
Akkusativ | ad dissaepīendum |
Ablativ | dissaepīendō |
Supinum
dissaeptum |