dissaepire
<saepiō, saepsī, saeptum 4.>Übersicht aller Übersetzungen
- trennen, abschließen (aliquid re etwas durch etwas)dis-saepīredis-saepīre
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. dissaepīō 2. Person 2. dissaepīs 3. Person 3. dissaepīt | 1. Person 1. dissaepīmus 2. Person 2. dissaepītis 3. Person 3. dissaepīunt |
| Futur | 1. Person 1. dissaepīam 2. Person 2. dissaepīes 3. Person 3. dissaepīet | 1. Person 1. dissaepīemus 2. Person 2. dissaepīetis 3. Person 3. dissaepīent |
| Imperfekt | 1. Person 1. dissaepīebam 2. Person 2. dissaepīebās 3. Person 3. dissaepīebat | 1. Person 1. dissaepīebāmus 2. Person 2. dissaepīebātis 3. Person 3. dissaepīebant |
| Perfekt | 1. Person 1. dissaepsī 2. Person 2. dissaepsisti 3. Person 3. dissaepsit | 1. Person 1. dissaepsimus 2. Person 2. dissaepsistis 3. Person 3. dissaepsērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. dissaepserō 2. Person 2. dissaepseris 3. Person 3. dissaepserit | 1. Person 1. dissaepserimus 2. Person 2. dissaepseritis 3. Person 3. dissaepserint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. dissaepseram 2. Person 2. dissaepserās 3. Person 3. dissaepserat | 1. Person 1. dissaepserāmus 2. Person 2. dissaepserātis 3. Person 3. dissaepserant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. dissaepīam 2. Person 2. dissaepīās 3. Person 3. dissaepīat | 1. Person 1. dissaepīāmus 2. Person 2. dissaepīātis 3. Person 3. dissaepīant |
| Imperfekt | 1. Person 1. dissaepīrem 2. Person 2. dissaepīrēs 3. Person 3. dissaepīret | 1. Person 1. dissaepīrēmus 2. Person 2. dissaepīrētis 3. Person 3. dissaepīrent |
| Perfekt | 1. Person 1. dissaepserim 2. Person 2. dissaepseris 3. Person 3. dissaepserit | 1. Person 1. dissaepserimus 2. Person 2. dissaepseritis 3. Person 3. dissaepserint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. dissaepsissem 2. Person 2. dissaepsissēs 3. Person 3. dissaepsisset | 1. Person 1. dissaepsissēmus 2. Person 2. dissaepsissētis 3. Person 3. dissaepsissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | dissaepī! | dissaepīte! |
| Futur | 2. Person 2. dissaepīto! 3. Person 3. dissaepīto! | 2. Person 2. dissaepītōte! 3. Person 3. dissaepīunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | dissaepīre |
| Perfekt | dissaepsisse |
| Futur | dissaeptūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | dissaepīens, dissaepīentis |
| Futur | dissaeptūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | dissaepīendī |
|---|---|
| Dativ | dissaepīendō |
| Akkusativ | ad dissaepīendum |
| Ablativ | dissaepīendō |
Supinum
| dissaeptum |