Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. dīspiciō 2. Person 2. dīspicis 3. Person 3. dīspicit | 1. Person 1. dīspicimus 2. Person 2. dīspicitis 3. Person 3. dīspiciunt |
Futur | 1. Person 1. dīspiciam 2. Person 2. dīspiciēs 3. Person 3. dīspiciet | 1. Person 1. dīspiciēmus 2. Person 2. dīspiciētis 3. Person 3. dīspicient |
Imperfekt | 1. Person 1. dīspiciēbam 2. Person 2. dīspiciēbās 3. Person 3. dīspiciēbat | 1. Person 1. dīspiciēbāmus 2. Person 2. dīspiciēbātis 3. Person 3. dīspiciēbant |
Perfekt | 1. Person 1. dīspexī 2. Person 2. dīspexīsti 3. Person 3. dīspexit | 1. Person 1. dīspeximus 2. Person 2. dīspexīstis 3. Person 3. dīspexērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. dīspexerō 2. Person 2. dīspexeris 3. Person 3. dīspexerit | 1. Person 1. dīspexerimus 2. Person 2. dīspexeritis 3. Person 3. dīspexerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. dīspexeram 2. Person 2. dīspexerās 3. Person 3. dīspexerat | 1. Person 1. dīspexerāmus 2. Person 2. dīspexerātis 3. Person 3. dīspexerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. dīspiciam 2. Person 2. dīspiciās 3. Person 3. dīspiciat | 1. Person 1. dīspiciāmus 2. Person 2. dīspiciātis 3. Person 3. dīspiciant |
Imperfekt | 1. Person 1. dīspicerem 2. Person 2. dīspicerēs 3. Person 3. dīspiceret | 1. Person 1. dīspicerēmus 2. Person 2. dīspicerētis 3. Person 3. dīspicerent |
Perfekt | 1. Person 1. dīspexerim 2. Person 2. dīspexeris 3. Person 3. dīspexerit | 1. Person 1. dīspexerimus 2. Person 2. dīspexeritis 3. Person 3. dīspexerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. dīspexīssem 2. Person 2. dīspexīssēs 3. Person 3. dīspexīsset | 1. Person 1. dīspexissēmus 2. Person 2. dīspexissētis 3. Person 3. dīspexīssent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | dīspice! | dīspicite! |
Futur | 2. Person 2. dīspicito! 3. Person 3. dīspicito! | 2. Person 2. dīspicitōte! 3. Person 3. dīspiciūnto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | dīspicere |
Perfekt | dīspexīsse |
Futur | dīspectūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | dīspiciēns, dīspiciēntis |
Futur | dīspectūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | dīspiciēndī |
---|---|
Dativ | dīspiciēndō |
Akkusativ | ad dīspiciēndum |
Ablativ | dīspiciēndō |
Supinum
dīspectum |
Übersicht aller Übersetzungen
- deutlich erblicken, wahrnehmendī-spiceredī-spicere
- durchschauen, einsehendī-spiceredī-spicere
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. dīspiciō 2. Person 2. dīspicis 3. Person 3. dīspicit | 1. Person 1. dīspicimus 2. Person 2. dīspicitis 3. Person 3. dīspiciunt |
Futur | 1. Person 1. dīspiciam 2. Person 2. dīspiciēs 3. Person 3. dīspiciet | 1. Person 1. dīspiciēmus 2. Person 2. dīspiciētis 3. Person 3. dīspicient |
Imperfekt | 1. Person 1. dīspiciēbam 2. Person 2. dīspiciēbās 3. Person 3. dīspiciēbat | 1. Person 1. dīspiciēbāmus 2. Person 2. dīspiciēbātis 3. Person 3. dīspiciēbant |
Perfekt | 1. Person 1. dīspexī 2. Person 2. dīspexīsti 3. Person 3. dīspexit | 1. Person 1. dīspeximus 2. Person 2. dīspexīstis 3. Person 3. dīspexērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. dīspexerō 2. Person 2. dīspexeris 3. Person 3. dīspexerit | 1. Person 1. dīspexerimus 2. Person 2. dīspexeritis 3. Person 3. dīspexerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. dīspexeram 2. Person 2. dīspexerās 3. Person 3. dīspexerat | 1. Person 1. dīspexerāmus 2. Person 2. dīspexerātis 3. Person 3. dīspexerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. dīspiciam 2. Person 2. dīspiciās 3. Person 3. dīspiciat | 1. Person 1. dīspiciāmus 2. Person 2. dīspiciātis 3. Person 3. dīspiciant |
Imperfekt | 1. Person 1. dīspicerem 2. Person 2. dīspicerēs 3. Person 3. dīspiceret | 1. Person 1. dīspicerēmus 2. Person 2. dīspicerētis 3. Person 3. dīspicerent |
Perfekt | 1. Person 1. dīspexerim 2. Person 2. dīspexeris 3. Person 3. dīspexerit | 1. Person 1. dīspexerimus 2. Person 2. dīspexeritis 3. Person 3. dīspexerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. dīspexīssem 2. Person 2. dīspexīssēs 3. Person 3. dīspexīsset | 1. Person 1. dīspexissēmus 2. Person 2. dīspexissētis 3. Person 3. dīspexīssent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | dīspice! | dīspicite! |
Futur | 2. Person 2. dīspicito! 3. Person 3. dīspicito! | 2. Person 2. dīspicitōte! 3. Person 3. dīspiciūnto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | dīspicere |
Perfekt | dīspexīsse |
Futur | dīspectūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | dīspiciēns, dīspiciēntis |
Futur | dīspectūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | dīspiciēndī |
---|---|
Dativ | dīspiciēndō |
Akkusativ | ad dīspiciēndum |
Ablativ | dīspiciēndō |
Supinum
dīspectum |