discordare
<ō, āvī, ātum 1.> ||discors||Übersicht aller Übersetzungen
- meuterndis-cordāre (P.?) Cornelius TacitusTac.dis-cordāre (P.?) Cornelius TacitusTac.
- nicht übereinstimmen, abweichendis-cordāre figurativ, in übertragenem Sinnfigdis-cordāre figurativ, in übertragenem Sinnfig
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. discordō 2. Person 2. discordās 3. Person 3. discordat | 1. Person 1. discordāmus 2. Person 2. discordātis 3. Person 3. discordant |
Futur | 1. Person 1. discordābō 2. Person 2. discordābis 3. Person 3. discordābit | 1. Person 1. discordābimus 2. Person 2. discordābitis 3. Person 3. discordābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. discordābam 2. Person 2. discordābās 3. Person 3. discordābat | 1. Person 1. discordābāmus 2. Person 2. discordābātis 3. Person 3. discordābant |
Perfekt | 1. Person 1. discordāvī 2. Person 2. discordāvisti 3. Person 3. discordāvit | 1. Person 1. discordāvimus 2. Person 2. discordāvistis 3. Person 3. discordāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. discordāverō 2. Person 2. discordāveris 3. Person 3. discordāverit | 1. Person 1. discordāverimus 2. Person 2. discordāveritis 3. Person 3. discordāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. discordāveram 2. Person 2. discordāverās 3. Person 3. discordāverat | 1. Person 1. discordāverāmus 2. Person 2. discordāverātis 3. Person 3. discordāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. discordem 2. Person 2. discordēs 3. Person 3. discordet | 1. Person 1. discordēmus 2. Person 2. discordētis 3. Person 3. discordent |
Imperfekt | 1. Person 1. discordārem 2. Person 2. discordārēs 3. Person 3. discordāret | 1. Person 1. discordārēmus 2. Person 2. discordārētis 3. Person 3. discordārent |
Perfekt | 1. Person 1. discordāverim 2. Person 2. discordāveris 3. Person 3. discordāverit | 1. Person 1. discordāverimus 2. Person 2. discordāveritis 3. Person 3. discordāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. discordāvissem 2. Person 2. discordāvissēs 3. Person 3. discordāvisset | 1. Person 1. discordāvissēmus 2. Person 2. discordāvissētis 3. Person 3. discordāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | discordā! | discordāte! |
Futur | 2. Person 2. discordāto! 3. Person 3. discordāto! | 2. Person 2. discordātōte! 3. Person 3. discordanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | discordāre |
Perfekt | discordāvisse |
Futur | discordātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | discordāns, discordantis |
Futur | discordātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | discordandī |
---|---|
Dativ | discordandō |
Akkusativ | ad discordandum |
Ablativ | discordandō |
Supinum
discordātum |