deungere
<ō, de-ungere, - 3.>T. Maccius Plautus Plaut.Übersicht aller Übersetzungen
- tüchtig einölende-ungerede-ungere
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. deungō 2. Person 2. deungis 3. Person 3. deungit | 1. Person 1. deungimus 2. Person 2. deungitis 3. Person 3. deungunt |
Futur | 1. Person 1. deungam 2. Person 2. deunges 3. Person 3. deunget | 1. Person 1. deungemus 2. Person 2. deungetis 3. Person 3. deungent |
Imperfekt | 1. Person 1. deungebam 2. Person 2. deungebās 3. Person 3. deungebat | 1. Person 1. deungebāmus 2. Person 2. deungebātis 3. Person 3. deungebant |
Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Futur 2 | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. deungam 2. Person 2. deungās 3. Person 3. deungat | 1. Person 1. deungāmus 2. Person 2. deungātis 3. Person 3. deungant |
Imperfekt | 1. Person 1. deungerem 2. Person 2. deungerēs 3. Person 3. deungeret | 1. Person 1. deungerēmus 2. Person 2. deungerētis 3. Person 3. deungerent |
Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | deunge! | deungite! |
Futur | 2. Person 2. deungito! 3. Person 3. deungito! | 2. Person 2. deungitōte! 3. Person 3. deungunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | deungere |
Perfekt | - |
Futur | - |
Partizip | |
---|---|
Präsens | deungens, deungentis |
Futur | - |
Gerundium
Genitiv | deungendī |
---|---|
Dativ | deungendō |
Akkusativ | ad deungendum |
Ablativ | deungendō |
Supinum
- |