desurgere
<surgō, surrēxī, surrēctum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- cenādesurgeresich vom Abendessen erhebencenādesurgere
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. dēsurgō 2. Person 2. dēsurgis 3. Person 3. dēsurgit | 1. Person 1. dēsurgimus 2. Person 2. dēsurgitis 3. Person 3. dēsurgunt |
Futur | 1. Person 1. dēsurgam 2. Person 2. dēsurges 3. Person 3. dēsurget | 1. Person 1. dēsurgemus 2. Person 2. dēsurgetis 3. Person 3. dēsurgent |
Imperfekt | 1. Person 1. dēsurgebam 2. Person 2. dēsurgebās 3. Person 3. dēsurgebat | 1. Person 1. dēsurgebāmus 2. Person 2. dēsurgebātis 3. Person 3. dēsurgebant |
Perfekt | 1. Person 1. dēsurrēxī 2. Person 2. dēsurrēxisti 3. Person 3. dēsurrēxit | 1. Person 1. dēsurrēximus 2. Person 2. dēsurrēxistis 3. Person 3. dēsurrēxērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. dēsurrēxerō 2. Person 2. dēsurrēxeris 3. Person 3. dēsurrēxerit | 1. Person 1. dēsurrēxerimus 2. Person 2. dēsurrēxeritis 3. Person 3. dēsurrēxerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. dēsurrēxeram 2. Person 2. dēsurrēxerās 3. Person 3. dēsurrēxerat | 1. Person 1. dēsurrēxerāmus 2. Person 2. dēsurrēxerātis 3. Person 3. dēsurrēxerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. dēsurgam 2. Person 2. dēsurgās 3. Person 3. dēsurgat | 1. Person 1. dēsurgāmus 2. Person 2. dēsurgātis 3. Person 3. dēsurgant |
Imperfekt | 1. Person 1. dēsurgerem 2. Person 2. dēsurgerēs 3. Person 3. dēsurgeret | 1. Person 1. dēsurgerēmus 2. Person 2. dēsurgerētis 3. Person 3. dēsurgerent |
Perfekt | 1. Person 1. dēsurrēxerim 2. Person 2. dēsurrēxeris 3. Person 3. dēsurrēxerit | 1. Person 1. dēsurrēxerimus 2. Person 2. dēsurrēxeritis 3. Person 3. dēsurrēxerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. dēsurrēxissem 2. Person 2. dēsurrēxissēs 3. Person 3. dēsurrēxisset | 1. Person 1. dēsurrēxissēmus 2. Person 2. dēsurrēxissētis 3. Person 3. dēsurrēxissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | dēsurge! | dēsurgite! |
Futur | 2. Person 2. dēsurgito! 3. Person 3. dēsurgito! | 2. Person 2. dēsurgitōte! 3. Person 3. dēsurgunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | dēsurgere |
Perfekt | dēsurrēxisse |
Futur | dēsurrēctūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | dēsurgens, dēsurgentis |
Futur | dēsurrēctūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | dēsurgendī |
---|---|
Dativ | dēsurgendō |
Akkusativ | ad dēsurgendum |
Ablativ | dēsurgendō |
Supinum
dēsurrēctum |