desuefieri
<fiō, factus sum 0.>Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. dēsuēfīō 2. Person 2. dēsuēfīs 3. Person 3. dēsuēfit | 1. Person 1. dēsuēfīmus 2. Person 2. dēsuēfītis 3. Person 3. dēsuēfīunt |
Futur | 1. Person 1. dēsuēfīam 2. Person 2. dēsuēfīēs 3. Person 3. dēsuēfīet | 1. Person 1. dēsuēfīēmus 2. Person 2. dēsuēfīētis 3. Person 3. dēsuēfīent |
Imperfekt | 1. Person 1. dēsuēfīēbam 2. Person 2. dēsuēfīēbās 3. Person 3. dēsuēfīēbat | 1. Person 1. dēsuēfīēbāmus 2. Person 2. dēsuēfīēbātis 3. Person 3. dēsuēfīēbant |
Perfekt | 1. Person 1. dēsuēfactus sum 2. Person 2. dēsuēfactus es 3. Person 3. dēsuēfactus est | 1. Person 1. dēsuēfactī sumus 2. Person 2. dēsuēfactī estis 3. Person 3. dēsuēfactī sunt |
Futur 2 | 1. Person 1. dēsuēfactus erō 2. Person 2. dēsuēfactus eris 3. Person 3. dēsuēfactus erit | 1. Person 1. dēsuēfactī erimus 2. Person 2. dēsuēfactī eritis 3. Person 3. dēsuēfactī erunt |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. dēsuēfactus eram 2. Person 2. dēsuēfactus erās 3. Person 3. dēsuēfactus erat | 1. Person 1. dēsuēfactī erāmus 2. Person 2. dēsuēfactī erātis 3. Person 3. dēsuēfactī erant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. dēsuēfīam 2. Person 2. dēsuēfīās 3. Person 3. dēsuēfīat | 1. Person 1. dēsuēfīāmus 2. Person 2. dēsuēfīātis 3. Person 3. dēsuēfīant |
Imperfekt | 1. Person 1. dēsuēfierem 2. Person 2. dēsuēfierēs 3. Person 3. dēsuēfieret | 1. Person 1. dēsuēfierēmus 2. Person 2. dēsuēfierētis 3. Person 3. dēsuēfierent |
Perfekt | 1. Person 1. dēsuēfactus sim 2. Person 2. dēsuēfactus sīs 3. Person 3. dēsuēfactus sit | 1. Person 1. dēsuēfactī sīmus 2. Person 2. dēsuēfactī sītis 3. Person 3. dēsuēfactī sint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. dēsuēfactus essem 2. Person 2. dēsuēfactus essēs 3. Person 3. dēsuēfactus esset | 1. Person 1. dēsuēfactī essēmus 2. Person 2. dēsuēfactī essētis 3. Person 3. dēsuēfactī essent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | dēsuēfī | dēsuēfīte |
Futur | 2. Person 2. dēsuēfītō 3. Person 3. dēsuēfītō | 2. Person 2. - 3. Person 3. dēsuēfīuntō |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | dēsuēfierī |
Perfekt | dēsuēfactum esse |
Futur | dēsuēfactūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | - |
Futur | dēsuēfactūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | - |
---|---|
Dativ | - |
Akkusativ | - |
Ablativ | - |
Supinum
dēsuēfactum |