desaevire
<iō, iī, ītum 4.> (nachklassischnachkl.)Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. dēsaevīō 2. Person 2. dēsaevīs 3. Person 3. dēsaevīt | 1. Person 1. dēsaevīmus 2. Person 2. dēsaevītis 3. Person 3. dēsaevīunt |
| Futur | 1. Person 1. dēsaevīam 2. Person 2. dēsaevīes 3. Person 3. dēsaevīet | 1. Person 1. dēsaevīemus 2. Person 2. dēsaevīetis 3. Person 3. dēsaevīent |
| Imperfekt | 1. Person 1. dēsaevīebam 2. Person 2. dēsaevīebās 3. Person 3. dēsaevīebat | 1. Person 1. dēsaevīebāmus 2. Person 2. dēsaevīebātis 3. Person 3. dēsaevīebant |
| Perfekt | 1. Person 1. dēsaevīī 2. Person 2. dēsaevīisti 3. Person 3. dēsaevīit | 1. Person 1. dēsaevīimus 2. Person 2. dēsaevīistis 3. Person 3. dēsaevīērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. dēsaevīerō 2. Person 2. dēsaevīeris 3. Person 3. dēsaevīerit | 1. Person 1. dēsaevīerimus 2. Person 2. dēsaevīeritis 3. Person 3. dēsaevīerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. dēsaevīeram 2. Person 2. dēsaevīerās 3. Person 3. dēsaevīerat | 1. Person 1. dēsaevīerāmus 2. Person 2. dēsaevīerātis 3. Person 3. dēsaevīerant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. dēsaevīam 2. Person 2. dēsaevīās 3. Person 3. dēsaevīat | 1. Person 1. dēsaevīāmus 2. Person 2. dēsaevīātis 3. Person 3. dēsaevīant |
| Imperfekt | 1. Person 1. dēsaevīrem 2. Person 2. dēsaevīrēs 3. Person 3. dēsaevīret | 1. Person 1. dēsaevīrēmus 2. Person 2. dēsaevīrētis 3. Person 3. dēsaevīrent |
| Perfekt | 1. Person 1. dēsaevīerim 2. Person 2. dēsaevīeris 3. Person 3. dēsaevīerit | 1. Person 1. dēsaevīerimus 2. Person 2. dēsaevīeritis 3. Person 3. dēsaevīerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. dēsaevīissem 2. Person 2. dēsaevīissēs 3. Person 3. dēsaevīisset | 1. Person 1. dēsaevīissēmus 2. Person 2. dēsaevīissētis 3. Person 3. dēsaevīissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | dēsaevī! | dēsaevīte! |
| Futur | 2. Person 2. dēsaevīto! 3. Person 3. dēsaevīto! | 2. Person 2. dēsaevītōte! 3. Person 3. dēsaevīunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | dēsaevīre |
| Perfekt | dēsaevīisse |
| Futur | dēsaevītūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | dēsaevīens, dēsaevīentis |
| Futur | dēsaevītūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | dēsaevīendī |
|---|---|
| Dativ | dēsaevīendō |
| Akkusativ | ad dēsaevīendum |
| Ablativ | dēsaevīendō |
Supinum
| dēsaevītum |