deglutire
<iō, īvī, ītum 4.> (spätlateinischspätl.)Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. dēglut(t)īō 2. Person 2. dēglut(t)īs 3. Person 3. dēglut(t)īt | 1. Person 1. dēglut(t)īmus 2. Person 2. dēglut(t)ītis 3. Person 3. dēglut(t)īunt |
Futur | 1. Person 1. dēglut(t)īam 2. Person 2. dēglut(t)īes 3. Person 3. dēglut(t)īet | 1. Person 1. dēglut(t)īemus 2. Person 2. dēglut(t)īetis 3. Person 3. dēglut(t)īent |
Imperfekt | 1. Person 1. dēglut(t)īebam 2. Person 2. dēglut(t)īebās 3. Person 3. dēglut(t)īebat | 1. Person 1. dēglut(t)īebāmus 2. Person 2. dēglut(t)īebātis 3. Person 3. dēglut(t)īebant |
Perfekt | 1. Person 1. dēglut(t)īvī 2. Person 2. dēglut(t)īvisti 3. Person 3. dēglut(t)īvit | 1. Person 1. dēglut(t)īvimus 2. Person 2. dēglut(t)īvistis 3. Person 3. dēglut(t)īvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. dēglut(t)īverō 2. Person 2. dēglut(t)īveris 3. Person 3. dēglut(t)īverit | 1. Person 1. dēglut(t)īverimus 2. Person 2. dēglut(t)īveritis 3. Person 3. dēglut(t)īverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. dēglut(t)īveram 2. Person 2. dēglut(t)īverās 3. Person 3. dēglut(t)īverat | 1. Person 1. dēglut(t)īverāmus 2. Person 2. dēglut(t)īverātis 3. Person 3. dēglut(t)īverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. dēglut(t)īam 2. Person 2. dēglut(t)īās 3. Person 3. dēglut(t)īat | 1. Person 1. dēglut(t)īāmus 2. Person 2. dēglut(t)īātis 3. Person 3. dēglut(t)īant |
Imperfekt | 1. Person 1. dēglut(t)īrem 2. Person 2. dēglut(t)īrēs 3. Person 3. dēglut(t)īret | 1. Person 1. dēglut(t)īrēmus 2. Person 2. dēglut(t)īrētis 3. Person 3. dēglut(t)īrent |
Perfekt | 1. Person 1. dēglut(t)īverim 2. Person 2. dēglut(t)īveris 3. Person 3. dēglut(t)īverit | 1. Person 1. dēglut(t)īverimus 2. Person 2. dēglut(t)īveritis 3. Person 3. dēglut(t)īverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. dēglut(t)īvissem 2. Person 2. dēglut(t)īvissēs 3. Person 3. dēglut(t)īvisset | 1. Person 1. dēglut(t)īvissēmus 2. Person 2. dēglut(t)īvissētis 3. Person 3. dēglut(t)īvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | dēglut(t)ī! | dēglut(t)īte! |
Futur | 2. Person 2. dēglut(t)īto! 3. Person 3. dēglut(t)īto! | 2. Person 2. dēglut(t)ītōte! 3. Person 3. dēglut(t)īunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | dēglut(t)īre |
Perfekt | dēglut(t)īvisse |
Futur | dēglut(t)ītūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | dēglut(t)īens, dēglut(t)īentis |
Futur | dēglut(t)ītūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | dēglut(t)īendī |
---|---|
Dativ | dēglut(t)īendō |
Akkusativ | ad dēglut(t)īendum |
Ablativ | dēglut(t)īendō |
Supinum
dēglut(t)ītum |