decurtare
<ō, āvī, ātum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
- verkürzen, verstümmeln fast nur imPartizip Perfekt Passiv PPPund u. von der Rede gebräuchlichdē-curtāredē-curtāre
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. dēcurtō 2. Person 2. dēcurtās 3. Person 3. dēcurtat | 1. Person 1. dēcurtāmus 2. Person 2. dēcurtātis 3. Person 3. dēcurtant |
Futur | 1. Person 1. dēcurtābō 2. Person 2. dēcurtābis 3. Person 3. dēcurtābit | 1. Person 1. dēcurtābimus 2. Person 2. dēcurtābitis 3. Person 3. dēcurtābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. dēcurtābam 2. Person 2. dēcurtābās 3. Person 3. dēcurtābat | 1. Person 1. dēcurtābāmus 2. Person 2. dēcurtābātis 3. Person 3. dēcurtābant |
Perfekt | 1. Person 1. dēcurtāvī 2. Person 2. dēcurtāvisti 3. Person 3. dēcurtāvit | 1. Person 1. dēcurtāvimus 2. Person 2. dēcurtāvistis 3. Person 3. dēcurtāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. dēcurtāverō 2. Person 2. dēcurtāveris 3. Person 3. dēcurtāverit | 1. Person 1. dēcurtāverimus 2. Person 2. dēcurtāveritis 3. Person 3. dēcurtāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. dēcurtāveram 2. Person 2. dēcurtāverās 3. Person 3. dēcurtāverat | 1. Person 1. dēcurtāverāmus 2. Person 2. dēcurtāverātis 3. Person 3. dēcurtāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. dēcurtem 2. Person 2. dēcurtēs 3. Person 3. dēcurtet | 1. Person 1. dēcurtēmus 2. Person 2. dēcurtētis 3. Person 3. dēcurtent |
Imperfekt | 1. Person 1. dēcurtārem 2. Person 2. dēcurtārēs 3. Person 3. dēcurtāret | 1. Person 1. dēcurtārēmus 2. Person 2. dēcurtārētis 3. Person 3. dēcurtārent |
Perfekt | 1. Person 1. dēcurtāverim 2. Person 2. dēcurtāveris 3. Person 3. dēcurtāverit | 1. Person 1. dēcurtāverimus 2. Person 2. dēcurtāveritis 3. Person 3. dēcurtāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. dēcurtāvissem 2. Person 2. dēcurtāvissēs 3. Person 3. dēcurtāvisset | 1. Person 1. dēcurtāvissēmus 2. Person 2. dēcurtāvissētis 3. Person 3. dēcurtāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | dēcurtā! | dēcurtāte! |
Futur | 2. Person 2. dēcurtāto! 3. Person 3. dēcurtāto! | 2. Person 2. dēcurtātōte! 3. Person 3. dēcurtanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | dēcurtāre |
Perfekt | dēcurtāvisse |
Futur | dēcurtātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | dēcurtāns, dēcurtantis |
Futur | dēcurtātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | dēcurtandī |
---|---|
Dativ | dēcurtandō |
Akkusativ | ad dēcurtandum |
Ablativ | dēcurtandō |
Supinum
dēcurtātum |