decantare
transitives Verb v/t <ō, āvī, ātum 1.> poetischpoet (nachklassischnachkl.)Übersicht aller Übersetzungen
- singend vortragen, vorsingendē-cantāredē-cantāre
- herunterleierndē-cantāre pejorativ, abwertendpejdē-cantāre pejorativ, abwertendpej
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. dēcantō 2. Person 2. dēcantās 3. Person 3. dēcantat | 1. Person 1. dēcantāmus 2. Person 2. dēcantātis 3. Person 3. dēcantant |
Futur | 1. Person 1. dēcantābō 2. Person 2. dēcantābis 3. Person 3. dēcantābit | 1. Person 1. dēcantābimus 2. Person 2. dēcantābitis 3. Person 3. dēcantābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. dēcantābam 2. Person 2. dēcantābās 3. Person 3. dēcantābat | 1. Person 1. dēcantābāmus 2. Person 2. dēcantābātis 3. Person 3. dēcantābant |
Perfekt | 1. Person 1. dēcantāvī 2. Person 2. dēcantāvisti 3. Person 3. dēcantāvit | 1. Person 1. dēcantāvimus 2. Person 2. dēcantāvistis 3. Person 3. dēcantāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. dēcantāverō 2. Person 2. dēcantāveris 3. Person 3. dēcantāverit | 1. Person 1. dēcantāverimus 2. Person 2. dēcantāveritis 3. Person 3. dēcantāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. dēcantāveram 2. Person 2. dēcantāverās 3. Person 3. dēcantāverat | 1. Person 1. dēcantāverāmus 2. Person 2. dēcantāverātis 3. Person 3. dēcantāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. dēcantem 2. Person 2. dēcantēs 3. Person 3. dēcantet | 1. Person 1. dēcantēmus 2. Person 2. dēcantētis 3. Person 3. dēcantent |
Imperfekt | 1. Person 1. dēcantārem 2. Person 2. dēcantārēs 3. Person 3. dēcantāret | 1. Person 1. dēcantārēmus 2. Person 2. dēcantārētis 3. Person 3. dēcantārent |
Perfekt | 1. Person 1. dēcantāverim 2. Person 2. dēcantāveris 3. Person 3. dēcantāverit | 1. Person 1. dēcantāverimus 2. Person 2. dēcantāveritis 3. Person 3. dēcantāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. dēcantāvissem 2. Person 2. dēcantāvissēs 3. Person 3. dēcantāvisset | 1. Person 1. dēcantāvissēmus 2. Person 2. dēcantāvissētis 3. Person 3. dēcantāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | dēcantā! | dēcantāte! |
Futur | 2. Person 2. dēcantāto! 3. Person 3. dēcantāto! | 2. Person 2. dēcantātōte! 3. Person 3. dēcantanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | dēcantāre |
Perfekt | dēcantāvisse |
Futur | dēcantātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | dēcantāns, dēcantantis |
Futur | dēcantātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | dēcantandī |
---|---|
Dativ | dēcantandō |
Akkusativ | ad dēcantandum |
Ablativ | dēcantandō |
Supinum
dēcantātum |
decantare
intransitives Verb v/i <ō, āvī, ātum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. dēcantō 2. Person 2. dēcantās 3. Person 3. dēcantat | 1. Person 1. dēcantāmus 2. Person 2. dēcantātis 3. Person 3. dēcantant |
Futur | 1. Person 1. dēcantābō 2. Person 2. dēcantābis 3. Person 3. dēcantābit | 1. Person 1. dēcantābimus 2. Person 2. dēcantābitis 3. Person 3. dēcantābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. dēcantābam 2. Person 2. dēcantābās 3. Person 3. dēcantābat | 1. Person 1. dēcantābāmus 2. Person 2. dēcantābātis 3. Person 3. dēcantābant |
Perfekt | 1. Person 1. dēcantāvī 2. Person 2. dēcantāvisti 3. Person 3. dēcantāvit | 1. Person 1. dēcantāvimus 2. Person 2. dēcantāvistis 3. Person 3. dēcantāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. dēcantāverō 2. Person 2. dēcantāveris 3. Person 3. dēcantāverit | 1. Person 1. dēcantāverimus 2. Person 2. dēcantāveritis 3. Person 3. dēcantāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. dēcantāveram 2. Person 2. dēcantāverās 3. Person 3. dēcantāverat | 1. Person 1. dēcantāverāmus 2. Person 2. dēcantāverātis 3. Person 3. dēcantāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. dēcantem 2. Person 2. dēcantēs 3. Person 3. dēcantet | 1. Person 1. dēcantēmus 2. Person 2. dēcantētis 3. Person 3. dēcantent |
Imperfekt | 1. Person 1. dēcantārem 2. Person 2. dēcantārēs 3. Person 3. dēcantāret | 1. Person 1. dēcantārēmus 2. Person 2. dēcantārētis 3. Person 3. dēcantārent |
Perfekt | 1. Person 1. dēcantāverim 2. Person 2. dēcantāveris 3. Person 3. dēcantāverit | 1. Person 1. dēcantāverimus 2. Person 2. dēcantāveritis 3. Person 3. dēcantāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. dēcantāvissem 2. Person 2. dēcantāvissēs 3. Person 3. dēcantāvisset | 1. Person 1. dēcantāvissēmus 2. Person 2. dēcantāvissētis 3. Person 3. dēcantāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | dēcantā! | dēcantāte! |
Futur | 2. Person 2. dēcantāto! 3. Person 3. dēcantāto! | 2. Person 2. dēcantātōte! 3. Person 3. dēcantanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | dēcantāre |
Perfekt | dēcantāvisse |
Futur | dēcantātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | dēcantāns, dēcantantis |
Futur | dēcantātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | dēcantandī |
---|---|
Dativ | dēcantandō |
Akkusativ | ad dēcantandum |
Ablativ | dēcantandō |
Supinum
dēcantātum |